WIE VAN BUITEN kijkt naar Suriname ziet enkele opmerkelijke zaken zich voltrekken in de financiële en bancaire sfeer. De situatie is onoverzichtelijk aan het worden en iedereen wijst naar elkaar voor wat betreft de verantwoordelijkheid.

Een van de belangrijkste ontwikkelen is de koers. Die blijft ondanks allerlei inspanningen maar stijgen. Terwijl de regering weet dat de koers alleen maar beteugeld kan worden door stimulering van de productie, blijft ze denken dat met het schaarser maken van valuta ze deze omlaag kan halen. Een grotere misvatting lijkt haast niet mogelijk.

VHP-parlementariër Asiskumar Gajadien leidt de aandacht af van de verantwoordelijkheid van de regering door zijn peilen te richten op de Centrale Bank van Suriname (CBvS). Volgens hem zijn er tweehonderd economen werkzaam bij de Moederbank en toch kunnen die de koers niet omlaag krijgen. De CBvS op haar beurt wijst er elke keer op dat zij gebonden is aan afspraken met het IMF en slecht daarbinnen kan manoeuvreren.  Ook de regering wijst regelmatig naar het IMF als boosdoener. Zo doen de beleidsmakers alsof zij niet de schuldige zijn, impliciet kan de kiezer hen dus niet verantwoordelijk houden.

Een ander punt van grote zorg is de situatie in het bankwezen van Suriname. Bij de Hakrinbank NV die bekend staat als de bedrijvenbank gaat het al jaren bergafwaarts. Intussen zijn functionarissen op cruciale posten vertrokken en lijkt de bank steeds meer bestuurd te worden volgens de inzichten van de Algemeen Directeur Rafiek Sheorajpanday alleen. Dat is tegen de vooraf overeengekomen leiderschapsstructuur.

De overheid als grootste aandeelhouder laat in deze zaak niet eens publiekelijk een waarschuwing horen jegens Sheorajpanday. Ook de CBvS als belangrijkste toezichthouden mag in deze ook wat meer druk uitoefenen op zowel de bank als de regering om in te grijpen bij de Hakrinbank. Sheorajpanday heeft onfortuinlijke beslissingen genomen die het eigen vermogen van de bank geen goed hebben gedaan. Het is dus niet in het voordeel van de Hakrinbank dat het evenwicht binnen de leiding er niet is.

Daarnaast is een financiële instelling in Nederland die dezelfde naam en ook banden heeft met een bank in Suriname in opspraak gekomen. In Suriname heeft die bank een verklaring uitgegeven dat zij zelf niet betrokken is bij het ondergrondse criminele netwerken waarvan de instelling in Nederland beschuldigd wordt. Toch is het wel opvallend dat Suriname dat bekend staat als een land waar veel zwart geld de ronde doet, weer genoemd wordt bij dit criminele netwerk.

En zo kunnen we nog een A4 volschrijven met financiële misstanden die niet werken in ons voordeel. Er is bijvoorbeeld nog steeds geen belastingdirecteur nadat Ismaël Kalaykhan het veld heeft moeten ruimen. Nimmer is er daartoe een openbare sollicitatieprocedure gesignaleerd.

Met in het achterhoofd dat Suriname in november van dit jaar significante vooruitgang geboekt moet hebben om de controle door de Caribbean Financial Action Task Force positief te doorstaan, is er reden voor grote bezorgdheid. Zonder duidelijk beleid waarbij verantwoordelijken ook werkelijk verantwoordelijk gehouden worden, lijkt de toekomst voor de financiële sector bijzonder problematisch.