IN DE NATIONALE Assemblee wordt opnieuw de wetgeving over kansspelen onder de loep genomen met als doel deze aan te passen. Heet hangijzer tijdens de debatten die op sommige momenten niet ontbloot waren van hoog oplaaiende emoties was het fenomeen van de honderden goktentjes die in vrijwel alle woonwijken kriskras door het hele land als paddenstoelen uit de grond zijn verrezen. Daarnaast zijn er twintig casino’s.
Parlement-breed is men van mening dat meer regulering noodzakelijk is en dat het aantal gokgelegenheden moet worden teruggedrongen. Volgens het amendement zal het aantal gokhuisjes in eerste fase met 30 procent worden teruggebracht. Echter, VHP-assembleelid Mahinder Jogi, een felle tegenstander van gokactiviteiten, stelt voor dat wordt begonnen met 70 procent.
Jogi constateerde dat sommige parlementariërs, ook uit zijn eigen fractie, plotseling een andere taal spreken en ‘ambassadeur van het gokken’ schijnen te zijn geworden
Hij verwees naar de onacceptabele sociaal-maatschappelijke gevolgen van gokken en gokverslaving voor individuele burgers en voor gezinnen. Jogi constateerde dat sommige parlementariërs, ook uit zijn eigen fractie, plotseling een andere taal spreken en ‘ambassadeur van het gokken’ schijnen te zijn geworden. De politicus riep op om de bepaling in het wetsontwerp om de president bevoegdheid te geven nog maximaal drie vergunningen te verlenen, te schrappen.
De sociaal-maatschappelijke impact van de bestaande casino’s zijn al van zo een negatieve aard dat nog drie erbij de situatie alleen maar zal verergeren. Ook pleitte hij voor onderzoek naar gevolgen van de gokcultuur en wil hij weten hoeveel het gokwezen aan belasting betaalt.
Dat ondernemerschap en het scheppen van werkgelegenheid als argumenten worden opgevoerd voor de drastische toename van het aantal gokhuizen en dat ondernemers investeringen hebben gepleegd die verloren zullen gaan als de goktentjes worden gesloten, vindt Jogi ongegrond.
Een terechte constatering overigens, want als wordt gekeken naar de betting-kantoren kan worden gesteld dat er van investering nauwelijks sprake is. Zo zijn het geen nieuwe gebouwen die worden opgezet om gokkers te accommoderen. Het gaat in vrijwel alle gevallen om bestaande panden waarvan een deel wordt afgezonderd van andere bedrijfsactiviteiten en een likje verf krijgt in de kleuren van het gokbedrijf.
Vanuit zijn verantwoordelijkheid om het volk te beschermen, ook tegen het gokken, kan en mag De Nationale Assemblee niet anders dat de ontwerpwet dien overeenkomstig aan te passen. Door de beroerde economische situatie in het land en de belabberde financiële positie van burgers bezwijkt een deel van hen voor de verleiding om met gokken snel (veel) geld te ‘verdienen.’ Maar niet zelden heeft het gokken een averechtse uitwerking en moeten ze met een lege portemonnee naar huis terugkeren.-.