DE POLITIEKE GESCHIEDENIS herhaalt zich door de gelijkenis met het drama dat zich heeft voorgedaan tijdens het regiem waarbij er een gedoe was tussen de toenmalige president Ronald Venetiaan, Petjajah Luhur (PL) en diens leider Paul Somohardjo. Aanhangers van de NPS drongen er bij de de NPS-leiding op aan om de samenwerking met de PL te verbreken vanwege bedenkingen over grondzaken op het ministerie belast met het grondbeleid. Echter, dat gebeurde niet uit politiek-strategische overweging.
Venetiaan kwam regelmatig in aanvaring met de PL over besluiten die werden genomen. Hij kondigde een serieus moment aan dat zou aanbreken, waarop maatregelen zouden worden genomen, omdat de emmer was overgelopen. Op dat dreigement reageerden burgers laconiek, omdat de spreekwoordelijke emmer nooit overliep.
Vaststaat dat de gespannen verhouding tussen de twee partijen ‘een nieuw’ kookpunt heeft bereikt
Vandaag de dag gaat het niet meer om PL, maar om Abop en de NPS is ‘vervangen’ door de VHP. Langer dan een week heeft president Chandrikapersad Santokhi het op radio en televisie over grondroof, met een beschuldigende vinger naar het ministerie belast met grondzaken en een scenario waarbij harteloos gronden worden ‘ingepikt’ en aan ‘anderen’ worden gegeven.
Er is bekend gemaakt dat een presidentieel besluit nodig was om onrechtmatige handelingen terug te draaien. Santokhi heeft een aantal zaken opgesomd waaruit blijkt dat Abop van vicepresident Ronnie Brunswijk de samenwerking in de coalitie in gevaar brengt, terwijl deze partij anderzijds coalitiepartner VHP beschuldigt haar beleid te ondermijnen.
Intussen wordt aan de goedgelovigen voorgehouden dat plooien in de relatie worden gladgestreken, terwijl deze op een gewapende vrede lijkt. Brunswijk laat geen kans voorbij gaan om herhaaldelijk tijdens zijn verkiezingspropaganda zijn ongenoegen te laten blijken dat Abop-ministeries als het ware stiefmoederlijk worden behandeld bij het beschikbaar stellen van belastinggeld.
VHP-aanhangers hebben door de veelbesproken ‘grondroof’ een petitie ingediend, waarin zij tot uitdrukking brengen dat in de samenleving onrust is ontstaan over het grondbeleid. Sterk politiek gemotiveerde uitspraken van coalitiegenoten in zowel De Nationale Assemblee als daarbuiten geven steeds meer voeding aan het idee dat partijen tot elkaar zijn veroordeeld en ondanks principiële verschillen, elkaar blijven omarmen.
Vaststaat dat de gespannen verhouding tussen de twee partijen ‘een nieuw’ kookpunt heeft bereikt, maar dat het voor beide riskant is de stekker uit de coalitie te trekken om de politieke schade van een dergelijke handeling niet groter te maken. Want dat het gebrek aan eenheid binnen de coalitie grote irritatie wekt, is al maanden bekend. De hand boven het hoofd van elkaar houden is niet ideaal. De NPS heeft dat met PL gedaan en heeft bij de verkiezing van 2020 de gevolgen in de vorm van een terugval in het aantal parlementszetels ervaren.