PARAMARIBO — Het door de Caricom aangekondigde vrij verkeer van personen zal geen invloed hebben op Suriname. Onbekendheid van het land, maar meer nog de taalbarrière maakt dat de minister van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugd, Steven Mac Andrew zich geen zorgen maakt dat personen uit de regio zich in significante aantallen zullen melden om hier te wonen en te werken. “Onze arbeidsmarkt zal daar vrijwel niets van merken.” 

Tijdens de staatshoofdenvergadering de vorige week op Trinidad is besloten dat per 30 maart 2024 elke Caricom burger zich vrij mag vestigen in welk land van de Caricom dan ook. Het vrij personenverkeer is steeds een heet hangijzer geweest binnen de vijftig jaar oude landenvereniging.

Grote stroom

Tijdens de persconferentie na de staashoofdenvergadering zei de Dominicaanse premier Rosevelt Skerrit dat het gaat om een een fundamenteel onderdeel van het integratie pad. “En bij 50 jaar Caricom konden wij Trinidad niet verlaten zonder te spreken over de kern van de integratiebeweging en dat is de mogelijkheid van mensen om zich vrijelijk te bewegen binnen de Caricom gemeenschap.”

Ook zijn collega van Barbados, Mia Mottley bleek in een jubelstemming. “Dit geeft volledig uitdrukking aan wat iedereen in de Caricom wilde sedert wij de controle namen over onze toekomst”, zegt ze. De vrees binnen de Caricom is steeds geweest dat er grote migratiestromen konden ontstaan.

Mac Andrew die lange tijd bij het Caricom secretariaat heeft gewerkt geeft echter aan dat studies reeds lang hadden uitgewezen dat deze vrees ongegrond is. Hij stelt dat dit reeds aan de feiten merkbaar was. Op dit moment kunnen formeel twaalf categorieën van “skilled persons” (kader) zich vrijelijk bewegen, maar dit heeft niet geleid tot meer personenverkeer dan toen dit slechts vijf groepen waren.

Ook stipt hij aan dat in feite binnen de Oost-Caribische landen vrij personen verkeer reeds geruime tijd mogelijk is. Tussen Antigua & Barbuda, Dominica, Grenada, Montserrat, St. Lucia, St.Kitts en St. Vincent and the Grenadines is er reeds lang vrij verkeer. “Dus eigenlijk gaat het slechts om openstelling van de grotere economieën”, concludeert Mac Andrew.

Wetgeving

Hij stelt verder dat Suriname en Guyana nooit erg aantrekkelijk zijn geweest voor vestiging van burgers van andere regionale landen. “Ook nu Guyana olie heeft gevonden zie je dat ze daar niet in groten getale neerstrijken. Dus bij ons is dat ook niet verwachtbaar met de ontwikkeling van de oliesector.”

Wat er volgens de minister aan regionale migratie te zien zal zijn is wanneer deze bedrijven zich hier vestigen en een deel van die leiding bestaat uit meegenomen kader. Dit alles neemt volgens hem niet weg dat Suriname moet nadenken over haar migratiebeleid. “Want anderen zullen komen. Die komen overigens reeds”.

Mac Andrew meent dat alvorens daarnaar gekeken wordt, het land ook de hand in eigen boezem moet steken en de toekenning van sociale voorzieningen onder de loep moet nemen. “Immers, door het onterecht claimen van deze voorzieningen wordt in de hand gewerkt dat mensen inkomen hebben zonder te willen werken. Daar moeten we scherp op letten. Want je krijgt dan de situatie waarbij  voorzieningen trekkende lokale mensen niet willen werken, terwijl arbeidspotentieel moet worden geïmporteerd. Het is een trend die ik zich langzaamaan reeds zie ontwikkelen”, waarschuwt Mac Andrew.