Tekst en beeld John Zaalman

PARAMARIBO — De Franse club Matoury van Raphaël Toussaint heeft naast het spelen van vriendschappelijke volleybalwedstrijden tegen lokale clubs in Suriname ook een sociaalvoelend gebaar gegeven. Aan de leiding en kinderen van Kinderhuis Samuel aan de Kernkampweg werden zaterdagmorgen verscheidene spullen overhandigd. Het idee voor de donatie komt van de Française Francine Augustin.

“Ik voel veel medeleven”, zegt Toussaint desgevraagd aan de Ware Tijd. “Vanaf het moment Francine het idee opperde, zei ik meteen, oké. Ik maakte vervolgens contact met het kinderhuis om te vragen wat er nodig was. Toen mij werd verteld over handdoeken en andere toiletartikelen, raakte het me echt. We hebben het binnen de club besproken met de ouders van de spelers en zij waren ook erg ontroerd en de vrijgevigheid die daarop volgde, was volkomen begrijpelijk.”

Augustin voegt eraan toe dat “volleybal een collectieve sport is waar we teamgeest en wederzijdse hulp moeten tonen. Ik wilde dat onze jongeren zouden deelnemen aan een andere solidariteitsactie dan in de sport en van groot belang. De kinderen leken blij ons te zien, ook al waren ze geïntimideerd. Onze spelers waren erg ontroerd en verrast om zulke jonge kinderen te zien. We brachten hygiëneproducten, kleurstoffen en kleding mee”, aldus de Française.

Blij

Leidster Nicolien Parami is niet uitgesproken over het prachtig gebaar van de Fransen. Ze werd naar eigen zeggen enkele weken terug op de hoogte gesteld door voorzitter Lionel Blokland van de Surinaamse Volleybalbond. “Maar ik was vanmorgen echt verrast met de grote groep Fransen, die binnenkwamen. Ik ben heel erg blij met de donatie en dat onze kinderen niet vergeten worden.” In het tehuis aan de Kernkampweg dat bestemd is voor vijf tot dertienjarigen zitten naar zeggen van Parami tien kinderen.

In het pand dat verhuurd is aan de Flustraat en de naam Samuel Hoso Toe draagt, zijn er vijf kinderen van dertien tot achttien jaar. “De kinderen hebben allemaal hun achtergronden, maar we zijn echt blij wanneer zulke donaties voor ze binnenkomen. Er zijn nog mensen die om ons geven.” Edmé Linger heeft de leiding over de grote kinderen aan de Flustraat. De negenjarige Estella Zaalblok, die in de vierde klas zit van de Albergaschool, is ook helemaal ingenomen met de geste van de buitenlanders.

“Ik vind het echt leuk dat ze aan ons hebben gedacht. Ik heb een groot boek gehad, stiften, verf en ga alles goed gebruiken. Hartelijk dank allemaal voor de spullen”, aldus de enthousiasteling.  

Francine Augustin (l) is de initiatiefneemster van het social gebaar van het Franse Matoury aan Kinderhuis Samuel.

Geschiedenis

Kinderhuis Samuel werd in 1966 opgericht door de Nederlandse verpleegkundigen Lucky Hartenberg en Lammie Krol, die het jaar daarvoor met de boot naar Suriname kwamen en in dienst traden van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (voorheen Centraal Ziekenhuis). Tijdens hun werkzaamheden in het hospitaal werden zij geconfronteerd met een groep ‘vergeten kinderen’ en besloten van start te gaan met een kinderhuis aan de Kernkampweg. Het was hun verlangen om iets voor hun naasten te betekenen en het geloof in de Here Jezus uit te dragen.

Na een goede voorbereiding met de verantwoordelijke instanties in Paramaribo werd besloten de deuren te openen van een huurhuis. Op de openingsdag vonden veertien kinderen onderdak, wat in korte tijd werd uitgebreid tot 25. Er werd gekozen voor de naam Kinderhuis Samuel, wat betekent: “Door God Gehoord”. In december 1966 werd het kinderhuis officieel: Stichting Kinderhuis Samuel, met in de stichting een Surinaams bestuur.
 

De jongste baby die ooit werd opgenomen was twee uur oud, en werd zelf door de moeder gebracht. Het kinderhuis is uit nood geboren. Voor kinderen waarvan de ouders niet in staat zijn voor hen te zorgen, voor kinderen waar niemand zich iets aan gelegen laat. Kinderhuis Samuel is het eerste dat kinderen beneden de zes jaar opnam.