‘Het zou fijn zijn als iedereen in dit vak ook eerlijk eraan kan verdienen’

De afgelopen vier jaren beleefde Loëlle Monsanto als een mega avontuur. Tijdens de coronapandemie maakte ze als student aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU) in Nederland een pittige en uitdagende periode door. “Opgeven kwam nooit in me op. Zodra er tackles waren, vond ik altijd een manier om die te boven te komen”, zegt ze tegen de Ware Tijd.

Tekst Audry Wajwakana

Beeld privécollectie

De Surinaamse filmmaker en regisseur van de bekende ‘Sranan Folktales’-webserie is op de nieuwste aflevering ‘Asema’ afgestudeerd als regisseur en scenarist. De film is geselecteerd voor de Studentencompetitie 2023 van het Nederlands Film Festival (22-29 september). Ze is op de website opgebracht als lid van de Nederlandse Academie voor Beeldcreatie. Kenzo Soemodihardjo staat vermeld als producent.

Het rapportcijfer negen dat ze voor het afstudeerproject kreeg, noemt ze “een extra verrassing”, omdat gedurende de hele opleiding studenten geen cijfer kregen voor opdrachten. “Je hoorde alleen of je het wel of niet had gehaald”, zegt ze. Zelf hoorde ze pas tijdens de finale presentatie dat ze na de ondervraging door de docenten met een cijfer zou worden beoordeeld. “Een cijfer is voor mij de bevestiging dat ik op de goede weg ben als filmmaker”, stelt ze lachend.

‘Sranan Folktales’-webserie

Monsanto wilde altijd iets in de creatieve kunstsector doen. Zelf was ze naast haar muziek – ze maakt deel uit van de rockband LipsStick – bezig met fotografie. Echter, van haar ouders moest ze een studie doen, waarmee ze later goed kon verdienen. Ze besloot de bachelorstudie Werktuigbouwkunde aan het Polytechnic College (PTC) te doen, naast haar werk bij het ‘10 Minuten Jeugdjournaal, het maken van documentaires, commercials en de ‘Sranan Folktales’-webserie.

De serie is een groepsinitiatief van de gebroeders Michael en Mitchell Lisse, die ook in de media met camera en video editing bezig waren. Ze benaderden haar om korte horrorfilms te maken, omdat zij van dat genre houdt. De ‘Sranan Folktales’ zijn volgens haar kindvriendelijke horrors. Tussen 2016 en 2019 produceerde ze vijf afleveringen. “Ik zat dus al goed in de Surinaamse mediawereld.”

In 2018 studeerde ze af aan het PTC. “Ik voelde toen de vrijheid om eindelijk te gaan doen waar ik erg zin in had. Ik had mijn plafond in het medialandschap van Suriname bereikt en was toe aan een nieuwe uitdaging”, zegt ze. Monsanto stuurde haar portfolio naar de Nederlandse Filmacademie en HKU en werd aangenomen.

In september 2019 vertrok ze naar Nederland, maar nauwelijks zes maanden later brak de coronapandemie uit. “Het was een pittige periode, maar ook leerrijk. Voor de vijf afleveringen van de ‘Sranan Folktales’ deed ik gewoon wat ik dacht dat goed was, zoals het schrijven van een scenario.” Bij de opleiding kreeg ze de bevestigingen dat ze het goed deed en werd op verbeterpunten gewezen.

‘Asema’

Voor haar afstudeerproject besloot Monsanto de zesde aflevering van de ‘Sranan Folktales’, getiteld ‘Asema’ te maken. Ze kwam in april naar Suriname voor de opnames. Voor haar was het belangrijk om een compleet Surinaamse productie te maken. Als casting director had ze Alida Neslo aangetrokken, die in de vijfde aflevering van de webserie een ‘asema’ speelt.

Een asema is de Surinaamse tevens Caribische versie van de vampier met andere kenmerken. Overdag heeft ze de verschijning van een oude vrouw. ’s Nachts trekt ze haar huid uit en verandert in een vuurbal en gaat op zoek naar mensenbloed.

In de serie gaat het verhaal over de vrienden Dion en Jimmy. Dion gaat in de grote vakantie logeren bij zijn oma. Hij komt erachter dat er een mysterieuze oude vrouw in de straat is komen wonen. Zij waarschuwt kinderen voor een asema die op de loer is in de omgeving en dat ze daarom niet te laat op straat moeten blijven. Dion en Jimmy denken dat de vrouw zelf een asema is en gaan op ‘monsterjacht’ uit om dat uit te zoeken.

Monsanto benadrukt dat ze een zoveel mogelijk universeel en begrijpelijk verhaal wilde neerzetten. Eén van de docenten – een niet Nederlander – zei dat hij bij deze productie, hoewel het verhaal fictie is, het gevoel kreeg dat hij iets meer van Suriname te zien kreeg. “Dit kreeg hij niet bij de andere producties over Suriname”, klinkt de filmmaker trots.

De opmerking van de docent was voor haar een mega compliment. “Voor mij is belangrijk om iets te maken waar we ons als Surinamers in terug kunnen zien. Het was dan ook mooi om van een buitenstaander aan te horen dat het ook zo voelde.”

Nominaties

Monsanto heeft geen flauw idee waarom haar afstudeerfilm is voorgeselecteerd voor het Nederlands Film Festival. Ze vermoedt dat het met de Black Lives Matter-beweging te maken heeft, die streeft naar meer diversiteit.

Haar productie – in de categorie ‘korte film’ is één van de totaal veertig films van recent afgestudeerden aan Nederlandse kunstacademies die zijn voorgeselecteerd. De nominaties worden begin september bekendgemaakt. De prijsuitreiking van de Studentencompetitie is op 25 september tijdens de feestelijke Talent Awards Ceremonie in Stadsschouwburg Utrecht.

Monsanto legt samen met haar team deze week de laatste hand aan de finale versie van de film. “Ik ben afgestudeerd in wat men noemt ‘Picture lock’, een videomontage term. Het beeld en verhaal zijn er, maar de kleurencorrecties, visuele effecten, audio nabewerking en muziek moeten nog gedaan worden.” Ze zal komende week de film indienen voor de NFF-competitie.

Eerdere waarderingen

Het is niet de eerste keer dat een productie waaraan Monsanto heeft gewerkt, is geselecteerd voor een filmfestival. De vijfde aflevering van de horrorserie – ‘Xiomara’ – kwam begin februari 2020 in aanmerking voor de ‘Best Audience Award’ tijdens het Final Girls Berlin Film Festival in Duitsland. Vanuit dit festival volgden vertoningen in Spanje, Chili en werd ‘Xiomara’ ook geselecteerd voor het Caribbean Tales International Film Festival in Toronto, Canada. Daarnaast kregen de andere afleveringen screenings bij onder meer het Eye Film Museum en het World Cinemafestival Amsterdam. Monsanto gebruikte ‘Xiomara’ als applicatie om te worden toegelaten tot de HKU.

Nu ze is afgestudeerd, wil ze verder gaan met films in Suriname en het Caribisch Gebied maken. Echter, de realiteit is dat er in Suriname geen geld is voor een filmindustrie. De crew van de webserie heeft ze  uit eigen zak en met sponsoring betaald en dat wil ze niet meer. “Ik ben dus mogelijkheden aan het bekijken hoe het anders kan. Het zou fijn zijn als iedereen in dit vak ook eens eerlijk eraan kan verdienen”, zegt ze.