Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » Fact check: broodje buitenland bleek broodjeaapverhaal te zijn

Fact check: broodje buitenland bleek broodjeaapverhaal te zijn

Fact check is een nieuwe serie om valse beweringen, halve en hele leugens, sprookjes en drog van Surinaamse politici aan de hand van “feiten en publicaties” te ontbloten. Dit is kennelijk nodig en het is om af te komen van de vervuiling door politici van meningen bij burgers. Doel is dat de burger goed geïnformeerd keuzes maakt.

Aflevering 3: broodje buitenland bleek broodjeaapverhaal te zijn

Context
Santokhi is weer op reis, nu naar Canada en dat is vrij snel na terugkomst van Santo Domingo. Ons werd continue verteld dat door voor Santokhi te kiezen het buitenland melk en honing over het land zou gaan strooien. De VHP en haar futuboi hadden nog net niet gezegd dat Santokhi de Messias is waar het buitenland op zat te wachten om met de zilveren vloot de Surinamerivier op te varen. Musye en mai hadden zich al rijk gerekend, hun werd een broodje buitenland voorgehouden maar het bleek een broodjeaapverhaal te zijn.

Nog recent zei de zoon van Santokhi dat de beste verdienste van zijn vader is de verbeterde relatie met VS en Nederland. Wel, wij weten één ding van de VHP’ers en dat is dat ze het niet nauw nemen met feiten. Daarom hier een analyse, aan de hand van feiten, of het buitenland zich plots met meer grote zakken geld aangemeld heeft. Let wel op twee woorden: plots en meer!

Analyse
De fantasieverhalen van Santokhi en zijn VHP-clan benadrukken dat het met de komst van Santokhi het buitenland substantieel – dus ruim meer !! – meer gaat helpen. Helpen waarmee? Wat merken wij nu meer dan voorheen? Let wel, meer dan voorheen want Suriname was nooit geïsoleerd en kreeg ook hulp en donormiddelen van het buitenland. De relatie met Nederland was wel bekoeld ten tijde van Bouterse maar dat was dan alles.

Is het buitenland dan nu met bogobogo moni over de brug gekomen? Kijk zelf naar dit overzicht en oordeel zelf. Facts! Geen praatjes.

Boi, yongu, mi mati, wat lezen wij hier? Wij zien hier geen nieuwe landen of partijen die voorheen er niet waren. Let wel, die er voorheen niet waren! Dus wat is de aanvullende waarde – let wel aanvullende – van de beloofde Messias Santokhi? Waar is bogobogo hulp gebleven? Intussen weten wij dat Nederland, pas nog bevestigd door de nieuwe Nederlandse ambassadeur op Radio ABC, Suriname gewoon behandeld als elk ander land en dat Nederland aan Suriname gezegd heeft dat Suriname zich internationaal moet gaan oriënteren en niet alleen op Nederland. Dat verhaal is niet breed verteld door Santokhi en zijn futuboi want dan zouden ze door de mand vallen.

Maar wat lezen wij nog meer uit zo’n grafiek? Behalve dat wij zien dat er niks nieuws aan nieuwe hulp is gekomen zien wij nog een paar bijzonderheden:
1. Nergens is USA als donor te bekennen. Dus hoezo is USA ineens zo belangrijk voor Suriname als het om hulp gaat?
2. Nergens zien wij India als donor. Alle reizen naar India, de verheerlijking van Modi en BJP hebben geen stuiver opgeleverd.
3. Nederland komt niet substantieel over de brug. Het herstellen van de relatie met Nederland ten opzichte van voorheen heeft musye en mai niet naar Amsterdam gebracht. De fantasie van Santokhi bleek dus een dode mus te zijn.

Kortom, de verdienste van Santokhi met zijn relaties met het buitenland hebben Suriname niets substantieels geleverd. Het heeft Santokhi persoonlijk wel veel opgeleverd. Hij heeft veel airmiles gespaard voor na zijn presidentschap, hij heeft eindelijk in de mooie 5 sterren hotels kunnen slapen, hij heeft eindelijk de businessclass stoelen kunnen uitproberen en hij heeft eindelijk zijn vrouw de leuke plekken laten zien die hij haar waarschijnlijk had beloofd toen hij haar veroverde? I sabi toch hoe dat gaat met mannen.

Er is nog zoveel meer te zeggen over de mislukkingen en teleurstellingen over die buitenlanddroom maar ik hou het nu even op de cijfers! Want daar kunnen de VHP’ers niet om heen. Want zodra ze vastlopen in de discussie gaat de VHP met flauwe argumenten komen dat Nederland en USA een paar dozen met gebruikte spullen hebben gestuurd. Dus aan hun adres bij deze, wij hebben het over echte substantiële hulp zoals ons was voorgehouden.

Conclusie
De praatjes over verdienste dat het buitenland open zou gaan blijken onzinnig te zijn. Dan dringt de vraag nu op wat BIBIS allemaal materieel en aantoonbaar anders meer heeft bereikt met de vele reizen en vele nieuwe diplomatieke posten in het buitenland. Let wel, anders dan voorheen zonder de nieuwe posten, dus kom niet met verhalen over hulp die voorheen ook al kwam. Kom dus maar op met cijfers en onderbouwing. “Show me the money”, zoals Tom Cruise het in de beroemde film zei.

Hikmat Mahawat Khan