door Euritha Tjan A Way
PARAMARIBO — Het enthousiasme straalt van het gezicht van Cynthia Mcleod af, wanneer ze vertelt over het herstelwerk dat wordt verricht bij het huis van Elisabeth Samson. “Je weet: het heeft van die schuiframen. En ik dacht dat het gewoon naar boven en onderen schuiven was. Maar nu daar alles blootligt zie ik dat er piepkleine katrolletjes in zaten om het schuiven gemakkelijker te maken”, vertelt McLeod met pretlichtjes in de ogen. “Nu zie je ook dat heel veel met de hand is gedaan vroeger.”
Dat de structuur van het gebouw nu blootligt betekent dat goed te zien is hoe in de tijd van de slavernij (742) werd gebouwd. De faculteit der Technologische Wetenschappen heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt met studenten van relevante studierichtingen vier colleges te verzorgen in het gebouw. “Er was dinsdag ook een architect erbij die hen op bepaalde bouwconstructies wees”, zegt McLeod.
“McLeod verwacht dat het huis er eind volgend jaar in volle glorie staat”
Eind 2024
De gepassioneerde romanschrijver zet zich met hart en ziel in voor het project. “De casco verbouwing-dus dat van de buitenkant- zal eind van dit jaar af zijn. Dan staan het dak en de gevel er. Daarna volgt het werk van binnen: trappenhuis, electra en wanden. Ik verwacht dat het binnenwerk dan weer zes maanden zal duren. Daarna pas volgt de inrichting.” McLeod verwacht dat het huis er eind volgend jaar in volle glorie staat.
De Stichting Elisabeth Samsonhuis die onder voorzitterschap van McLeod het project uitvoert kreeg augustus vorig jaar een bedrag van 345,600 US dollar uit het Ambassadors Fund for Cultural Preservation (AFCP), voor het bekostigen van de restauratie.
Volgens McLeod komt er binnenkort weer een significante bijdrag en dan is er niet zoveel meer nodig om de financien voor de bouw helemaal binnen te hebben. “Ja, ook met het geld gaat het goed”, knikt ze energiek. Het grote geheim van McLeod? “Ik heb een prachtig bestuur dat het allemaal con amour doet. We krijgen zelf geen rode cent.”