De grootste weeffout van de DNA in de Surinaamse Politiek ergo; de Grondwet.
Het niet door de DNA-leden kunnen loslaten van het koloniale model dat er was aan het begin van de 20ste eeuw toen Suriname nog een kolonie was van Nederland, wreekt zich als een politiek drama in de huidige tijdgeest van de politieke arena van Suriname. In de koloniale Staten, werd toen slechts een beperkte volksdeel vertegenwoordigd, terwijl de invloed van dit college ook nog beperkt was.
En wat mij opvalt leidt tot de verbazing, dat evenals de gouverneurs van Suriname toen als vertegenwoordiger van de Kroon in alle zaken de uiteindelijke beslissing namen (zie ANDA), ook volgens de Grondwet van de Republiek Suriname de Presidenten in alle zaken de uiteindelijke beslissing nemen.
Geen verschil dus met de koloniale tijd voor wat betreft het nemen van de uiteindelijke beslissingen, maar wel een consistent rode draad in de politiek constellatie, gegeven de huidige politieke arenapraktijk van Suriname.
Dat is wel een heel erg grote weeffout, want zelfs de begrotingen moeten door de president worden vastgesteld of kunnen door hem via de lange arm(coalitie) worden gefrustreerd.
Het geen quorum willen verschaffen door de coalitie voor de behandeling van belangrijke wetsontwerpen en begroting voor het lopend en komend jaar spreken boekdelen.
Het lijkt mij dat het nu tijd is om de Grondwet zodanig aan te passen dat de president eerst rechtstreeks wordt gekozen; terwijl de volksvertegenwoordigers of op één lijst annex de presidentskandidaten of op een later tijdstip volgen om gekozen te worden.
Vroeger werden kandidaten voorgedragen door weldenkende burgers (zie ANDA), die na de verkiezingen vanzelf verdwenen. In sommige gevallen hadden ze volgens ANDA een langer bestaan zoals: Eendracht Maakt Macht (E.M.M), Algemene Kiesvereniging (A.K.V), Surinaamse Kiesvereniging (S.K.V) (zie ANDA).
Een groep van weldenkende burgers raadplegen, die legio in Suriname aanwezig moeten zijn behoeft geen betoog.
Deze op te sporen groep, kan van meer betekenis zijn dan adviseurs, die te lang uitlandig zijn geweest of het te hoog in hun bol hebben zitten en zodoende adviezen geven die diametraal zijn aan de beleids- en beslissingsbehoeften van het moment.
Twee voorbeelden uit het verleden die dit beeld illustreren en dito bevestigen zijn de hooggeachte heren Dr.Chin A Sen en mr.drs.Haakmat op de allerhoogste posities van het land.
De president moet wel de mogelijkheid worden geboden om maatregelen bij presidentieel besluit te doen vaststellen, maar van de uitwerking binnen dat raamwerk moet hij aan de deskundigen overlaten. Het veto recht moet hem wel worden gegund. Zodoende kan hij binnen dat raamwerk bestuursmaatregelen doorvoeren, met medeweten van het DNA.
A.H.Tjauw-A-Hing / tjauwa@gmail.com