DE VAKBEWEGING IN Suriname is absoluut niet meer wat het was. Weg zijn de dagen van vakbondsleiders met gezag. Zij bezaten de kunst van het onderhandelen en wisten vaak het beste voor de werknemers te behalen bij onderhandelingen. Helaas is dat nu net anders in Suriname.
Zo liggen de twee leiders van de op papier grootste vakcentrale CLO (Centrale van Landsdienaren Organisaties) al enkele jaren met elkaar overhoop en de lidbonden voelen zich vrijwel niet meer vertegenwoordigd door deze vakcentrale. Aan de ene kant van de strijd binnen de CLO zit Michael Miskin die zich volgens het meest recente vonnis van de rechter voorzitter mag noemen. Bij het vonnis daarvoor mocht dat niet van de rechter.
Aan de andere kant zit Ronald Hooghart die statutair geen voorzitter meer zou kunnen zijn. Maar die zich net als Miskin voorzitter van de CLO voelt. Als deze heren in het nieuws komen gaat het primair om hun onderlinge machtstrijd. Tijdens een vraaggesprek met Miskin bij een televisiepraatprogramma maakte die duidelijk dat Hooghart verwikkeld is geweest in allerlei louche zaken waar hij nu als ‘huidige voorzitter’ op aangesproken wordt.
De vakcentrale met de meeste aanhang in de particuliere sector is C-47. Maar Ravaksur neemt besluiten zonder C-47 te consulteren.
Hij vergeet te melden dat hij in die periode ook in het bestuur zat van de CLO. “En Hooghart kwam vaker naar mij toe als iets opgelost moest worden”, geeft hij toe. Het tweetal was toen nog de beste vrienden, dus Miskin nam publiekelijk geen afstand van de daden van Hooghart. Nu daar de twee niet door een deur kunnen wordt onderling zoveel mogelijk naar elkaar gewezen als schuldige. Zo heel af en toe worden de belangen van de leden van de centrale besproken.
Een ander voorbeeld van een vakcentrale waar het misgaat is de BVL/Als. Reshma Mangre die voorzitter is van deze vakcentrale en ook VHP-parlementariër is, heeft sinds 2020 beloofd dat er verkiezingen zouden komen voor het kiezen van een nieuw bestuur. Die werden volgens Mangre door de dreiging van Covid-19 toen uitgesteld. Nu anno 2023 zijn er nog steeds geen verkiezingen gekomen, en Mangre rept er trouwens met geen woord meer over.
Het is nu de Fols die eigenlijk in de bres springt voor leerkrachten van de lagere en voj-scholen, die zich sterk maakt voor de belangen van de onderwijsgevenden. De eens zo machtige BVL/Als loopt er een beetje mokkend achteraan.
En dan nog de situatie van de Raad van Vakcentrales in Suriname, Ravaksur. Degene die het meest gehoord worden binnen dat verband zijn Armand Zunder (PWO) en Errol Snijders (Moederbond). Maar de vakcentrale met de meeste aanhang in de particuliere sector is C-47. Maar Ravaksur neemt besluiten zonder C-47 te consulteren.
Ook binnen Ravaksur voeren de onderlinge (grieven) dus de boventoon en hebben de arbeiders kennelijk het nakijken. Ter overdenking mogen dienen dat een verdeeld arbeidersveld geen vuist kan maken en een open hand geen effectieve slagen kan toedienen.