ROZENGEUR / Gerold Rozenblad

Als de tekenen niet bedriegen, wordt het ergens aan het eind van de week of het begin van de volgende, erg rumoerig. De tjauwmineters (en niet-tjauwmineters) hebben zich eindelijk kunnen verenigen in hun eis voor betere beloning van hun achterban die moet overleven op Top Ramen. Ze willen dat de regering tenminste een blikje sardien op de eettafel legt.

Het is niet veel, maar tenminste wat meer dan de noodles. En de openheid van Chan volgend, hebben de ministers Bronto en Raghoebarsing, bijgestaan door deskundigen (als je mij als politicus niet gelooft dan hopelijk de deskundigen) inzicht gegeven in het huishoudboekje van de overheid. In feite zou de overheid nu al boven haar stand leven, want de uitgaven zijn groter dan de inkomsten, blijkt. Dus is het geld er niet.

Net als hun chef richtten de ministers zich rechtstreeks tot het volk via een persconferentie. Bronto hoopt dat de bondsleden niet luisteren naar hun leiders en hen niet volgen in een eventuele actie. Met als dreigement dat de worst die wordt voorgehouden dan totaal verdwijnt. Het heeft er veel van dat dit dreigement weinig invloed zal hebben.

Azijn is moeilijk zuurder te maken. Overigens vraag ik mij af wat we aan moeten met de uitspraak van Bronto dat we nog maar een jaar vastzitten aan het IMF. Wil dat zeggen dat daarna alle richtlijnen overboord gegooid zullen worden en er weer frivool gestrooid kan worden met geld? Ik zie de productie in dat jaar niet significant stijgen en we zullen over een jaar dus min of meer dezelfde situatie hebben, lijkt me. Wat nu niet kan zal dan ook niet kunnen.

Eerlijk gezegd geloof ik Raghoebarsing dat er geen geld is. Echter, het is de houding van de regering zelf die maakt dat mensen onwillig zijn om door de zure appel heen te blijven bijten. Het kabinet van de president vraagt om meer geld, maar schijnt ergens in een doos onder een bureau toch geld te hebben gevonden om de markt aan de Highway te kunnen betalen. Tegen een prijs die iedereen de wenkbrauwen doet fronzen.

De initiatiefneemster zegt dan wel dat zij niet weet wat een meter hout kost en geen bemoeienis heeft met de uitvoering, het feit dat de aanvraag alleen al werd gedaan zegt veel. In elk geval dat zij kennelijk wist van de doos met inhoud onder het bureau. En maakt ze zoals zelf gezegd, haar achterban blij. Kennelijk is het een speciale “achterban doos” die is weggestopt en zal wel meer uit worden geput.

Het irriteert wanneer gezegd wordt dat er geen geld is en toch bakken wordt uitgegeven aan projecten waar een geurtje aan zit. Zoals de nieuwe vergaderzaal van de assemblee. Zelden heb ik een aannemer zo snel zien mobiliseren voor een project. Je zou zweren dat de huidige vergaderzaal van het college is ingestort.

Het zijn dergelijke ondernemingen die maken dat Bronto lelijk op zijn neus zal kijken wanneer de achterban van de vakbondsleiders deze keer wel naar ze gaat luisteren, ondanks ze eigenlijk ook in hen geen vertrouwen meer hebben. Als er naarmate de verkiezingsdatum nadert steeds meer loyalisten worden geaccommodeerd met kaviaar wordt de eis om tenminste een blikje sardien een principiële zaak.

roziegeur@gmail.com