Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » De 22 karaat handschoenen van Brunswijk; racistische oproep en etnische politiekvoering

De 22 karaat handschoenen van Brunswijk; racistische oproep en etnische politiekvoering

Met grote verbazing is, tijdens de eerste Kownu Dei op 12 oktober in het dorp Moengo Tapu te Marowijne, kennisgenomen van de oproep van vicepresident Brunswijk aan de marrons om een hechte eenheid te vormen en massaal op de ABOP/PL te stemmen. Op deze wijze verwacht de ABOP-voorzitter 22 zetels bij de aankomende verkiezingen van mei 2025 binnen te halen.

Iedere rechtgeaarde en weldenkende Surinamer begrijpt dat zo’n oproep van een vicepresident ongepast en niet bevorderlijk is voor de natievorming. Brunswijk toont middels deze actie aan wederom slechts te focussen op de marrons en totaal geen voorstander te zijn van eenheid en harmonie binnen de samenleving. Het is een racistische oproep waarmee partner PL samen met haar achterban, alsook andere bevolkingsgroepen in verlegenheid zijn gebracht.

Ook binnen de marrongemeenschap heeft de ABOP-voorzitter reeds handelingen gepleegd, die de oproep van Brunswijk tot bundelen van de marrons niet geloofwaardig doet overkomen. De wijze waarop ex-ABOP-hoofdbestuurslid Diana Pokie is behandeld en de partij heeft verlaten, is daar een sprekend voorbeeld van. Ook het optreden tegen mevrouw Asawini, die opkwam tegen milieuvervuiling in het binnenland, laat niet zien hoe serieus en geloofwaardig Brunswijks oproep voor bundeling van de marrons genomen moet worden. Opmerkelijk is dat Asawini en mevrouw Pokie beiden van de Saramaccaanse stam zijn en de koning van Aukaanse stam.

Indien gesprekken en andere bijeenkomsten waarin Brunswijk het woord heeft, goed beluisterd worden, zal het opvallen dat Brunswijk de andere Surinaamse bevolkingsgroepen aanduidt met de woorden ‘dé mang’ of ‘ze’ of ‘zij’. Deze aanduidingen geven duidelijk aan dat hij de rest van de bevolkingsgroepen als apart groepeert en beschouwt en ze slechts in de ABOP nodig heeft om te laten blijken dat het een nationale partij is om zo te streven naar zetelgroei.

De ABOP propageert een anti-verbroederingspolitiek, die apartheid nastreeft en de marrons als etnische groep wil isoleren van de overige bevolkingsgroepen. De stelling dat men bang is dat de marrons nu hun plaats zullen innemen, is misplaatst.

Tot nu toe heeft de ABOP-voorzitter middels goedkope zetels zeggenschap kunnen verkrijgen om zitting te nemen in de regering, maar heeft weinig tot niets betekend voor de marrongemeenschap. Brunswijk heeft zijn eigen familie op posten geplaatst om familiebelangen te behartigen en macht en invloed te hebben. Zijn bekende uitspraak dat ook de Brunswijks posten mogen invullen en moeten leven, geeft zijn visie duidelijk weer. Hardwerkende ABOP’ers fluisteren dat de ABOP staat voor Alleen Brunswijks Op Posten.

Brunswijk verwijt anderen dat het binnenland in een achtergestelde positie verkeert en een stiefmoederlijke behandeling krijgt. Echter negeert hij zijn verantwoordelijkheid. Hij en zijn partijleden die het voor het bepalen hebben, zijn niet in staat om delen van het binnenland van drinkwater en elektriciteit te voorzien. Het beheer van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen, waaronder de Surinaamsche Waterleiding Maatschappij en Energie Bedrijven Suriname vallen, ligt in handen van de ABOP. ABOP, die het beheer heeft over het ministerie en de bedrijven, heeft duidelijk geen beleid noch daadkracht om veranderingen aan ontberingen van de binnenlandbewoners te brengen. De vraag is met welke visie ze ervan uitgaan dat de bundeling van de marrons daar verandering in kan brengen.

Het moet tot Brunswijk en zijn partij doordringen dat etnische bundeling geen ontwikkeling brengt. Voor de vooruitgang van Suriname zijn gedegen beleidsplannen, gemaakt door alle Surinamers met kennis en ervaring en uitgevoerd door capabele en integere Surinaamse burgers nodig. Als natie moet gewerkt worden aan de opbouw van land en volk, waarbij niemand wordt uitgesloten. Etnische politiekvoering is totaal niet meer van deze tijd, waarin onze bevolkingsgroepen zijn geïntegreerd en als een natie verder moeten. Als Surinamers moeten wij de ontwikkeling van ons geliefd land samen ter hand nemen. Dromen over de 22 zetels, middels de handschoenen ‘racistische oproep’ en ‘etnische politiekvoering’, zullen na het openen van de ogen, verdwijnen.

Serge Emanuels