Klachten over vervuild en sterk ruikend kraanwater houden aan

Tekst en beeld Valerie Fris

PARAMARIBO — “Wanneer ik in de vroege ochtend tegen drie uur opsta om wat kraanwater te drinken dan smaakt het bitter en heeft een sterke chloor geur. In eerste instantie dacht ik dat het misschien kwam doordat ik mijn beker niet goed had gewassen, maar na een paar dagen had ik door dat het water uit de kraan echt zo smaakt”, vertelt Thirsa Hok, buurtbewoner van Nieuw Charlesburg.

De afgelopen dagen klagen burgers vaker over vervuild en sterk ruikend kraanwater. Minister David Abiamofo van Natuurlijke Hulpbronnen daarmee geconfronteerd zegt dat hij niet op de hoogte is van de klacht over de chloor geur. Hij weet wel dat er vervuild water uit de kraan komt. “Ik heb dit zelf thuis meegemaakt en het is ook aan mij gerapporteerd.”

Flessen water

Hok zegt dat zij na het drinken van het water last kreeg van maagpijn. Zij is niet de enige; op social media schrijven andere mensen dat ook zij gezondheidsklachten hebben ondervonden. “Vanaf ik ben gestopt met het drinken van het water heb ik geen maagklachten meer. Dat water ruikt precies als wanneer je in een zwembad bent. Het is duidelijk niet weinig chloor dat erin zit”, zegt Hok.

Uit veiligheidsoverweging koopt ze nu gebotteld water. “Maar anderhalve liter kost SRD 25. Per dag heb ik minimaal drie flessen nodig omdat ik ook niet durf te koken met het kraanwater. Zelfs vlees er mee wassen vind ik griezelig.”

Ze is er niet over te spreken dat de Surinaamsche Waterleidingmaatschappij (SWM) haar in de kosten jaagt. “Tel maar op hoeveel flessen je op week- of maandbasis koopt en wat dat kost, terwijl wij keihard de waterrekening betalen. Moeten we altijd begrip tonen en rekening houden?” Hok drukt de kosten door regenwater op te vangen en dat vóór gebruik te koken.

Reden

Abiamofo heeft voor het vervuilde water een verklaring. “Er wordt geklaagd over de lage druk, dus er wordt daaraan gewerkt. De buizen die worden gebruikt zijn niet gewend aan die hoge druk, waardoor je krijgt dat residu dat is gaan vastzitten door de jaren heen, loskomt en in de huishoudens terechtkomt.”

De bewindsman stelt dat de SWM dit beter zou kunnen communiceren naar de gemeenschap toe, want elke keer wanneer de druk wordt opgevoerd zal er vervuild water uit de kraan blijven komen. “Uiteindelijk wanneer deze fase voorbij is, zullen wij er allemaal profijt aan hebben. Misschien zal het gebruik van een hydrofoor niet overal meer nodig zijn”, zegt hij troostend. De minister denkt niet dat het probleem op een andere manier op te lossen is. “We willen allemaal een hoge druk en dit zijn de neveneffecten daarvan.”

Onder internationale norm

Intussen heeft de SWM een verklaring op haar website en op sociale media geplaatst. “Wanneer u een chloor geur of -smaak ervaart in het drinkwater, is dat omdat de SWM uit voorzorg een hoeveelheid chloor – volgens standaarden van de Wereldgezondheidsorganisatie – gebruikt.” Het bedrijf noemt de toegestane dosering tussen de 0,5 en 5 milligram per liter, terwijl de dosering van de SWM rond de 0,2 en 2 milligram ligt. De SWM stelt ook dat de gemeenschap zich niet ongerust hoeft te maken omdat het drinken van het water niet schadelijk is voor de gezondheid. Het eigen laboratorium controleert  de waarden.