Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » Byciel Watsaam: ‘Ik denk dat ik gegroeid ben’

Byciel Watsaam: ‘Ik denk dat ik gegroeid ben’

Tekst Tascha Aveloo

Beeld privé collectie

PARAMARIBO — “Ik ben altijd bezig met muziek. Nieuwe dingen uitproberen, teksten schrijven, arrangeren en nu werk ik aan een album”, vertelt componist en zanger Byciel Watsaam. Hij staat bekend om zijn hits waaronder het Suripop winnend lied ‘Taafa’, maar ook hits als ‘Gadu Ana’, ‘Mia Sabi’ en ‘A poku’ met zijn vrouw Lycintha. In 2021 scoorde hij samen met Arantis Forster een nummer één hit met ‘Zij is de enige’.

Watsaam is bezig met het samenstellen van de opnames voor zijn nieuw album dat volgend jaar moet uitkomen. Maar zoals het nu een gewoonte is in de muziekindustrie worden er vaak eerst een paar singles uit de set uitgebracht. Onlangs lanceerde hij het nummer ‘Maneenge’ waarvan de mastering en mixing zijn gedaan door Serge Tsai, een Grammy award genomineerde geluidstechnicus. “Maneenge, betekent letterlijk ‘man’ maar in dit lied is het gebruikt als beeldspraak. Het staat synoniem voor volharding, kracht en doorzettingsvermogen”.

Watsaam en Tsai leerde via diens zus elkaar kennen. “Zij hoorde mij het nummer ‘Mia Sabi’ zingen en bracht ons in contact. Ze stuurde mijn muziek op en sedert toen (2015) ben ik met hem in contact”. Tsai motiveert hem muziek te blijven produceren. Bij het nummer ‘Membee yu’ dat hij zong met Michal, heeft Tsai toen al meegewerkt aan het mixing proces. “We hebben onlangs weer gesproken en besloten dat hij het mixen en masteren zal doen voor dit project en vandaaruit zullen we kijken hoe we verder samenwerken”. Tsai is een Amerikaan met Surinaamse roots en heeft voor veel artiesten onder wie Shakira, Rihanna, Carlos Santana en Estelle de sound engineering gedaan.

Ik denk dat als we daarbuiten willen komen we moeten denken in termen van exportmuziek en alles wat daarmee gepaard gaat

Internationale bekendheid

Watsaam wil er naar toe werken dat Surinaamse muziek internationale bekendheid en erkenning krijgt. “Dat streven heb ik nog, maar mijn focus nu is de productie van cross culturele producties. Muziek die je maakt voor alle culturen, niet alleen in de zin van de taal, maar muziek, die je ook het gevoel wanneer je ernaar luistert”. Volgens hem lukt dit al aardig in Suriname. Maar hij stelt ook dat het gaat om muziek op een hoger niveau produceren. “Ik noem het Grammy niveau muziek maken. Dat wil zeggen focussen op de productie van muziek voor een groter publiek dan alleen Suriname of Nederland.”

Werken aan de kwaliteit, creativiteit, het ontwikkelen van het eigen talent, maar ook netwerken, kunnen bijdragen aan je groei als artiest of band. “Over het pad dat ik nu bewandel, ben ik tevreden. Ik ken heel wat mensen daar buiten, maar kennen alleen is natuurlijk niet genoeg. Men moet in je geloven en bereid willen zijn om samen te werken. In dit geval heeft Tsai het gedaan en dan hoop ik dat het een succes wordt”.

Andere stijl

Volgens Watsaam is ‘Maneege’ dat hij zelf heeft geschreven, een totaal andere stijl, dan men van hem gewend is. “Deze stijl is echt een verrassing en ik hoop dat mensen er echt naar luisteren en merken hoe anders het is”. Hij heeft het nummer geproduceerd met Westland van Jim Westfa. “Ik denk dat ik ben gegroeid, mijn niveau is hoger. Maar dat is ook mijn drang: beter worden in mijn productie als het gaat om creativiteit.”

De artiest stelt dat wie luistert, nog steeds Byciel Watsaam hoort, al was het alleen om de stemkleur en het feit dat hij Aucaans zingt. “Maar de stijl en  sound zijn anders. Je hoort de internationale vibe en hoe helder het lied klinkt, wat wij moeten doen is werken aan onze kwaliteit en dan heb ik het niet eens over de taal. Ik denk dat als we daarbuiten willen komen we moeten denken in termen van exportmuziek en alles wat daarmee gepaard gaat, kijken naar wat werkt buiten de grenzen”.

De kwaliteit van de productie, de teksten, de stem en het complete stijlpakket, zouden moeten voldoen aan internationale standaarden om gezien te worden in de grotere muziek industrie. “Je weet nooit waar je muziek terecht komt en wie het hoort”. Als er in het Engels gezongen wordt kan het de barrière zeker ook verkleinen. “Ik heb mij voorlopig verbonden aan zingen in het Aucaans, Sranan tongo en Nederlands, maar we zien wel wat de toekomst brengt.”