door Tascha Aveloo

PARAMARIBO —“Ik kwam hier al zo lang. En terug in Nederland waar ik werkte als docent kon ik alleen maar denken aan Suriname, met name Moengo en de vele mogelijkheden die er zijn om mooie projecten te doen”, stelt Jan Willem Sutorius. Hij is vrijwilliger bij stichting Kracht voor de Toekomst in Moengo. In 1999 kwam hij als toerist voor het eerst naar Suriname en zes jaar later als stagiaire student bouwkunde om een half jaar les te geven op de Praktijkschool te Moengo. 

Van 2007 tot 2008 woonde hij daar als vrijwilliger en in 2015 hakte hij de knoop door en woont en werkt nu in Suriname. “In Nederland werkte ik kort voor een architectenbureau en als docent bouwkunde maar mijn hart lag hier”. Hij legt uit dat de economie en het hele leven in Moengo gestoeld waren op de bauxiet industrie. Dat is komen weg te vallen. De Anton de Kom Universiteit heeft in samenwerking met de Technische Universiteit Delft en andere organisatie inmiddels in kaart gebracht dat er nu drie andere ontwikkelingshelpers zijn die kunnen dienen als vervangende economische waarden voor Moengo namelijk: toerisme, landbouw en de creatieve cultuursector.

Toekomst perspectief

“Ik vind het heel mooi dat ik binnen de mogelijkheden daaraan mag bijdragen.” Stichting Kracht voor de Toekomst staat onder leiding van Regonia Pinas – zelf een kind van Marowijne – en heeft tot doel de jeugd meer perspectief te bieden. In de afgelopen jaren heeft zij de ontwikkeling van de jongeren in het district flink achteruit zien gaan. Een grote groep hangt doelloos rond en heeft weinig toekomstperspectief. Toch is er zeker potentie en haar organisatie wil eraan meewerken om deze jongeren richting te geven

Pinas heeft dertig jaar als leerkracht en schoolleider gewerkt in de stad, districten en het binnenland. Nu is zij lid van de taskforce van het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, die moet werken aan ‘duurzame ontwikkeling in het district Marowijne’. Pinas ziet veel mogelijkheden om in het Beatrix Theater activiteiten te ontplooien zoals concerten  en filmvertoningen. Daarnaast ook creatieve en educatieve activiteiten zoals knutselen, schilderen, muzieklessen en huiswerkbegeleiding voor kinderen.

Renoveren en verbouwen

Het Beatrix Theater is door crowdfunding en met behulp van het Prins Bernard Cultuurfonds in Nederland, nu in het bezit van de stichting. Sutorius vertelt dat het pand de afgelopen twintig jaar leeg heeft gestaan. “De eigenaar woonde er een tijdje in, maar die ging naar Nederland. Hij maakte contact met mij en sprak over de verkoop en nu is de stichting eigenaar.” De bouw van het theater begon in mei 1954, naar een ontwerp van de Amerikaanse architect E. Brenn. Bijna een jaar later, in april 1955, werd het geopend met de film ‘Nights of Casa Nova’. 

In februari en maart dit jaar hebben masterstudenten van de Universiteit Antwerpen (België) onderzocht hoe het leegstaande theater als jeugdinfrastructuur kan worden gebruikt. In april heeft reeds de eerste culturele creatieve activiteit plaatsgevonden tijdens het bezoek van een delegatie van het Prins Bernard Cultuur Fonds.  “Intussen hebben we ontdekt dat er veel dakplaten loszitten en dat de beheerderswoning, de toilettengroep en de fietsenstalling niet in bruikbare staat verkeren. Deze voorzieningen willen we renoveren en bijvoorbeeld de fietsenstalling verbouwen tot een kantine.”.

Werkgelegenheid creëren

Maar daarvoor is geld nodig. Er is een begroting gemaakt en volgens de vrijwilliger zijn er individuen en organisaties die willen helpen. Momenteel loopt er een crowdfunding om geld in te zamelen voor ruim 500 theaterstoelen.  Er is heel goed nagedacht hoe het theater het best gebruikt kan worden en ook kan bijdragen aan het creëren van werkgelegenheid voor jongeren. Sutorius werkte enkele jaren geleden op de Barronschool waar jongeren praktijkles bouwkunde kregen.

“Ik merkte dat bedrijven in de buurt meer jongeren van de mulo in dienst namen in plaats van de jongeren die technisch opgeleid waren en we hebben geprobeerd dat te veranderen.” Op die school is er ook een economische-, een nijverheids- en een horeca richting. Sutorius ziet het helemaal zitten dat studenten worden ingezet bij de verbouwing maar daarna ook bij het beheer van het theater. “En dat is ook begroot. Jongeren gaan werken voor geld, niet gratis. Als het theater draait en er worden snacks en drinken verkocht dan hebben we een kassier nodig en serveersters”.

Ideeën en suggesties

De renovatie is een meerjarenproject, maar de eerste stap is nu om vooral de omheining te plaatsen zodat derden geen toegang meer hebben tot de zaal en het terrein. “We moeten ook brandverzekering betalen en verzekering voor al de mensen die er gaan werken”. Sutorius hoopt dat de gemeenschap het theater in nieuwe vorm zal omarmen. “Het moet niets iets van ons alleen worden. We hopen dat mensen uit de gemeenschap zelf met ideeën en suggesties komen die ze samen met ons vorm kunnen geven.”.-.