PARAMARIBO — Om de bewustwording over het bevorderen van gelijkheid op de arbeidsmarkt en de werkvloer te promoten houdt de nationale commissie ‘Inclusieve arbeidsmarkt’ consultatiesessies voor diverse actoren. Bij de eerste waren aanwezig vertegenwoordigers van de overheid, werkgevers- en werknemersorganisaties. Ook voor maatschappelijke organisaties, het lokale bestuur en de inheemsen en tribale volken komen er sessies.
In november vorig jaar trad de wet Gelijke behandeling arbeid in werking. Deze heeft als doel gelijke behandeling op de arbeidsmarkt en werkvloer en uitbannen van discriminatie op basis van onder meer geslacht, etniciteit, nationaliteit, religie, leeftijd én van mensen met een beperking. De nationale commissie moet ervoor zorgen dat de doelstelling van deze wet wordt gerealiseerd.
“Minister Mac Andrew verwees naar de duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties waaraan Suriname zich in 2015 heeft gecommitteerd onder het motto ‘Niemand achterlaten’”
SDG
In het Sivis-gebouw heeft minister Steven Mac Andrew van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken donderdag de nadruk gelegd op het belang van inclusiviteit op de arbeidsmarkt, maar ook op de verplichting die rust op Suriname om inclusiviteit in de samenleving te realiseren. Hij verwees naar de duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties waaraan Suriname zich in 2015 heeft gecommitteerd onder het motto ‘Niemand achterlaten’.
De bewindsman richtte zich vooral op SDG 8: het bevorderen van inclusieve en duurzame economische groei, volledige en productieve tewerkstelling en waardig werk (Decent Work) voor iedereen. Tegen deze achtergrond is volgens Mac Andrew inclusiviteit ingebed in zowel het arbeids- als jeugdbeleid, alsook in alle beleidsprogramma’s van zijn ministerie. De prioriteitsgroepen zijn mensen met een beperking en risicojongeren. Inclusiviteit wordt daarnaast beleidsmatig nagestreefd bij sociale dialoog, sociale protectie en bij arbeidsstandaarden.
LGBT
De bewindsman erkende dat, hoewel er internationale verdragen en nationale wetgeving zijn, er nog steeds geen sprake is van gelijkwaardig loon voor gelijkwaardig werk voor vrouwen en andere kwetsbare groepen. De nationale commissie moet volgens hem werkgevers tot de juiste handeling overhalen. Ook dient ze in te spelen op uitdagingen en ontwikkelingen op het vlak van inclusiviteit.
Hij nam daarbij de LGBT-gemeenschap als voorbeeld die langzamerhand erkenning geniet in collectieve arbeidsovereenkomsten. Volgens hem maken partners van LGBT’ers aanspraak op voorzieningen die voortvloeien uit de dienstbetrekking van hun partner als werknemer. Mac Andrew vindt dat de regering een eenduidig standpunt moet innemen hieromtrent, waardoor in navolging van cao’s, arbeidsstandaarden kunnen worden ontwikkeld voor het land.