door Ivan Cairo
PARAMARIBO — Om het Surinaamse bedrijfsleven te krijgen op een hoger niveau zodat het de oliesector adequaat kan bedienen zal enorm veel geld nodig zijn. Dat kapitaal zal de Surinaamse financiële sector niet alleen kunnen opbrengen. Samenwerking met buitenlandse partners zal noodzakelijk zijn, meent Paul-Etienne Quintius, Senior Relationship Manager bij de Hakrinbank.
Hij vertegenwoordigde de bank afgelopen week op Curaçao tijdens de ‘Suriname Week’, een handelsconferentie waarbij financiële samenwerking werd besproken. Quintius zegt in gesprek met de Ware Tijd dat Curaçao voor het aanbieden van financiële producten een voorsprong heeft op Suriname.
“Volgens Quintius heeft Suriname een behoorlijke kadercapaciteit die echter over de hele wereld is verspreid. ‘Hoe krijgen we onze mensen met skills terug in het land?’”
Syndicaat financiering
“We zouden met hen in partnerschap onze financiële sector kunnen upgraden. Daarnaast bieden zij ook de mogelijkheid voor syndicaat financiering.” Bij deze vorm stellen meerdere financiers kapitaal beschikbaar voor een bepaald project of activiteit van dezelfde cliënt.
In het geval van Suriname en de verwachte ontwikkelingen bij de diepzee-oliewinning zal het volgens Quintius noodzakelijk zijn dat Surinaamse ondernemingen hun bedrijfsvoering brengen naar de standaarden die vereist worden voor dienstverlening aan de oliesector.
“Het kan om heel veel geld gaan en zo een investering zouden we dan kunnen doen met een Curaçaose partner.” De aanwezigheid van de Hakrinbank tijdens de Suriname Week in Willemstad was volgens hem nodig om te netwerken en een ‘gezicht te plaatsen’ bij potentiële partners en elkaar leren kennen.
Activiteiten zoals de handelsconferentie in Willemstad maken het volgens de bankemployee makkelijker om later met potentiële partners in contact te treden om een voorstel voor syndicaat financiering te doen.
Hij stelt dat het nu al duidelijk is dat Surinaamse banken alleen niet in staat zullen zijn bedrijven die zich gereed willen maken voor de olie-boom te financieren. Staatsolie alleen al zal zeker 1.2 miljard US dollar nodig hebben om mee te doen met de eerste productie in Blok 58.
“Dat gaan Surinaamse banken niet kunnen dekken”. Zowel het bedrag als het risico is te groot. “Je gaat als bank niet een zodanige blootstelling willen hebben in één sector.”
Quintius voegt eraan toe dat 1.2 miljard US dollar bijna de helft is van alle vreemde valuta tegoeden bij de banken. “Dus dat gaan we als lokale financiële sector niet in ons eentje kunnen doen”. Hoeveel kapitaal de rest van het lokale bedrijfsleven nodig zal hebben is nog niet duidelijk.
Allianties smeden
Volgens hem moet nu nagegaan worden of Surinaamse banken samen met Curaçaose partners de grotere markt aan vermogensverstrekkers kunnen benaderen. In verschillende presentaties kwam naar voren dat door vele tekortkomingen in de Surinaamse financiële sector het minder aantrekkelijk is voor verstrekkers van grote vermogens om naar Suriname te komen.
De directe buitenlandse investeringen zullen naar de grote buitenlandse partijen gaan en de lokale partijen zullen daarvan niets binnenhalen. “Bekende grote buitenlandse partijen zullen makkelijker toegang krijgen tot kapitaal in vergelijking met lokale partijen die ook willen upgraden zodat ze kunnen leveren aan de oliesector”, stelde Quintius.
Hij noemt onder andere de groente- en fruitboer die op basis van bepaalde standaarden producten zal moeten leveren. “We zijn niet zo ver”, aldus de bankier over de stand van zaken bij lokale agrarische producenten.
“De eisen die men stelt aan het leveren van levensmiddelen aan de oliesector zijn ontzettend hoog, want ze willen geen zieke mensen op de boorplatformen hebben. Er is veel werk en we moeten op een gegeven moment met elkaar een besluit nemen om ons bezig te houden met de low-hanging fruits om daaraan te wennen en vervolgens te gaan naar de iets complexere situatie. Maar we moeten starten.”
Bewustwording
Volgens de bankier zal vanuit de overheid een degelijk beleid gevoerd dienen te worden om het lokaal kader te behouden en wat zich in het buitenland is gaan vestigen terug te halen. “Het is een strategisch gevaar voor onze ontwikkeling op dit moment. Hoe houden we onze vaardige mensen in het land, mensen met skills en hoe krijgen we onze mensen met skills terug in het land?”
Volgens hem heeft Suriname een behoorlijke kadercapaciteit die echter over de hele wereld is verspreid. Quintius voegt eraan toe, dat de human resource capaciteit van Suriname wordt onderschat en stelt een grote bewustwordingscampagne voor over de economische potentie van het land.
Hij vindt dat te veel genoegen wordt genomen met het minimale terwijl het land als collectief veel meer kan presteren. “We moeten de bevolking wijzen dat we veel meer waard zijn”, aldus Quintius.-.