Afscheid van topjurist en voormalig dWT-directeur Ben Halfhide

‘Een markante, sociaal bewogen en goed mens’

“Geen enkele jonge advocaat kan mij vertellen dat hij of zij niet lichtelijk een beetje buikpijn kreeg, als die zag dat de advocaat van de tegenpartij Ben Halfhide was. Je wist dan: ‘als ik deze zaak wil winnen, moet ik alles uit de kast trekken en het onderwerp van alle kanten bestuderen’.” Met deze woorden gaf Elleson Fraenk, deken van de Surinaamse Orde van Advocaten, gisteren hoog op over de uitmuntende vakkundigheid van oud-topjurist Ben Halfhide, tijdens diens uitvaartdienst. Halfhide, die na zijn loopbaan als advocaat directeur van de Ware Tijd was, overleed 22 juli op 86-jarige leeftijd na een niet al te lang ziekbed.

Tekst en beeld Iwan Brave

Bernhard Anton Halfhide werd in 1984 toegelaten als advocaat bij het Hof van Justitie. Slechts zes advocaten waren ooit langer ingeschreven dan hij. “Zijn senioriteit was niet alleen gestoeld op het aantal jaren dat hij advocaat was, maar vooral op zijn enorme kennis van het recht en zijn kunde van het vak”, sprak deken Fraenk.

Eenvoudig en aimabel

Zij roemde hem om het feit dat hij desondanks eenvoudig en aimabel bleef. “Toch was meester Halfhide in de omgang niet intimiderend. Een gezellige collega, altijd in voor een grap of een tori en nooit te beroerd om zijn kennis te delen. Je kon op juridisch-wetenschappelijk gebied heel goede gesprekken met hem voeren. En hij was echt een docent. Als hij iets aan je uitlegde dan kon je het meteen begrijpen. ”

Hij heeft als patroon menige advocaat opgeleid. “Hij was niet te groot om je gelijk te geven als je hem had weten te overtuigen. Met het overlijden van Ben Halfhide verliezen wij een groot jurist en een kundige advocaat”, aldus Fraenk.

Ook Christine Jong Tjien Fa, die namens de Ware Tijd een afscheidswoord hield, roemde zijn mentorschap. “Je was onze meester, goeroe en steun en toeverlaat, maar vooral ook onze papa.”

Fabiënne Spong, oud-medewerkster van de Ware Tijd, neemt afscheid van ‘BAH’, met wie ze jaren heel nauw heeft samengewerkt.

Levensgenieter

Halfhide was een levensgenieter in de zuiverste betekenis van het woord. Naast lekker eten en dansen, in zijn jongere jaren, was hij vooral een liefhebber van hengelen op voornamelijk kwiekwie. Hij had zijn leven nog jaren kunnen verlengen door middel van medische kunstgrepen, maar dat zou ten koste gaan van de “kwaliteit van zijn leven”. Dan maar liever korter genieten, was zijn optimistische standpunt. “Voor u komt er een einde aan een prachtig, lang mooi tijdperk”, zei pater Esteban Kross tijdens de uitvaartdienst aan familie, vrienden, kennissen, oud-collega’s.

Halfhide was behalve jurist zeer sociaal bewogen. Zo was hij sinds 1987 lid van de Rotary Club Paramaribo Central, waarvan hij ook eens president was. Mede dankzij zijn inspanningen zijn er heel wat sociale projecten opgezet, zoals een kindertehuis.

“Gedeelde smart is werkelijk halve smart is”, zei Kross over de grote belangstelling uit allerlei maatschappelijke geledingen van de samenleving. “Zoveel tekenen van vriendschap en verbondenheid, die geven troost. En zeker wanneer we dan ook van allerlei kanten mogen horen wat Ben heeft betekend voor zoveel mensen in ons land. Een markante, fijne sociaal bewogen en goed mens. We nemen afscheid met verdriet, maar ook met dankbaarheid.”

Sportmakkers van Keep Fit brengen een laatste groet en eerbetoon aan oud-jurist Ben Halfhide tijdens zijn uitvaartdienst in de Kathedrale Basiliek.

Niet-aflatende beschikbaarheid

Na het behalen van zijn meestertitel aan de Universiteit van Groningen in Nederland, keerde Halfhide in 1972 terug naar Suriname. Hij was hoofddocent en decaan aan de Juridische Faculteit van de Anton de Kom Universiteit van Suriname. Na de Decembermoorden, waarbij goede vrienden van hem, onder wie Gerard Leckie en Eddy Hoost slachtoffers waren, vertrok hij bij de universiteit als wetenschappelijk medewerker.

Halfhide werd in 1984 partner van het advocatenkantoor Lim A Po, wat hij dertig jaar bleef. “Hij is toegetreden in de moeilijk jaren tachtig, getekend door een broze rechtsstaat en erbarmelijke financieel-economische omstandigheden”, sprak oud-collega Hans Lim A Po jr. “Voorop stond zijn niet-aflatende beschikbaarheid voor nieuwe klanten en zaken en bereidheid tot onmiddellijke, effectieve actie.”

Op 19 november zou het echtpaar Halfhide 65 jaar zijn getrouwd. “Het is gemakkelijk om verliefd te worden”, zei pater Kross. “Maar het is heel wat anders om na vijf jaar, twintig jaar, dertig jaar steeds met elkaar iets moois te hebben. Al 65 jaar heeft u de gelofte van het huwelijk telkens opnieuw weer inhoud gegeven, in goede en in moeilijke tijden”, richtte hij het persoonlijke woord aan weduwe Edith Halfhide-Creton.

Oudste zoon Ben Halfhide jr. sprak over een “heel groot netwerk” van zijn vader, waar ook het gezin van profiteerde. “Zijn goede naam snelde hem vooruit. Maar hij maakte daar geen misbruik van. Toen ik meedeed aan de loting van de Medische Faculteit in 1980 is hij uit de lotingsprocedurecommissie gestapt, want hij wilde niet de schijn tegen hebben.”

“De wijze lessen die hij ons gaf was: eigen baas zijn, wees betrouwbaar en goed in wat je doet, dan komen de verdiensten vanzelf. En als je geld verdient, zorg dan dat anderen werk hebben. Daarom sloeg hij nooit zelf een spijker in de muur.”

Na de uitvaardienst is Halfhide gebracht naar zijn laatste rustplaats op de begraafplaats Hodie Mihi Cras Tibi.