Tussen de 40 en 50 procent van de salons voor schoonheidsverzorging, massage en pedicure in Suriname heeft geen geldige diploma’s. Deze personen hebben slechts een training van twee maanden gevolgd voordat ze hun eigen salon begonnen, wat niet is toegestaan. “Recentelijk hebben we salons aangeschreven die zonder de benodigde diploma’s hun deuren openen,” verklaart Purcy Olivieira, voorzitter van de Beroepsvereniging voor werkers binnen de verzorgende gezondheidszorg (BWV), tegenover Suriname Herald.
Zelfs wanneer mensen zonder diploma dit beroep uitoefenen, worden ze aangeschreven. “Onlangs hebben we een instituut aangesproken dat een training van slechts twee maanden wilde aanbieden, waarbij hen is verzocht te stoppen omdat dit misleidend is voor de mensen. Dergelijke trainingen behoren twee tot drie jaar te duren volgens de standaarden,” merkt de voorzitter van de BWV op.
De BWV heeft beperkte mogelijkheden om alles te controleren, voegt Olivieira eraan toe. De vereniging telt driehonderd leden. Dit is ook de reden waarom de organisatie pleit voor wetgeving in deze branche, omdat zonder wettelijke kaders er geen juridische stappen kunnen worden ondernomen.
De brieven die naar scholen of instituten worden verzonden, worden ook doorgestuurd naar de ministeries van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur en Volksgezondheid. Er wordt ook een kopie gestuurd naar de Kamer van Koophandel en Fabrieken, het ministerie van Economische Zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie (EZ) en de districtscommissaris. Zo worden verschillende instanties betrokken zodat zij op de hoogte zijn van wat er speelt.
“We plaatsen ook waarschuwingsberichten in de kranten en informeren mensen ook direct om geen deel te nemen aan inferieure opleidingen. Dit kan gevaarlijk zijn voor degenen die daar gebruik van maken. De meeste schoonheidsproducten bevatten chemische stoffen en als je niet weet hoe je ze moet gebruiken, kan dit leiden tot ernstige gezondheidsproblemen,” licht Olivieira toe.
De markt is omvangrijk en niet alle actieve spelers zijn bij de vereniging bekend. “Het is voor ons niet altijd mogelijk om personen die onrechtmatig handelen te identificeren. Soms krijgen we pas kennis van hun activiteiten wanneer klanten hun diensten hebben gebruikt en klachten hebben ingediend,” voegt Olivieira toe.
De scholen die worden aangeschreven en deze minderwaardige opleidingen aanbieden, vragen aanzienlijke bedragen aan de studenten voor de inschrijving van de training. “We doen ons uiterste best, maar ik begrijp ook dat de markt nog niet goed gereguleerd is en het lukt ons niet altijd. Er heerst als het ware een ‘Wilde Westen’-situatie, terwijl er wel degelijk regels zijn,” meldt Olivieira.
Recht
Iedereen heeft het recht een opleiding te starten, maar het is van belang om de ethische waarden te respecteren. We organiseren diverse workshops om mensen hierop attent te maken, maar toch constateren we dat sommigen hun grenzen overschrijden. De overheid speelt hierin een cruciale rol, aangezien zij de opleidingsstandaarden moet bepalen. Helaas is dit tot op heden nog niet gebeurd,” geeft Olivieira aan.
Dit jaar zijn diverse pedicure salons en masseurs aangeschreven. “We benadrukken ook dat zij kunnen opleiden, maar wel binnen de vastgestelde regels en normen. Bij binnenkomst in de salon moet het direct duidelijk zijn dat zij gediplomeerd zijn,” voegt hij eraan toe. Het moet voor mensen meteen zichtbaar zijn dat de opleiding erkend is door de BWV en voldoet aan zowel nationale als internationale eisen.
Olivieira benadrukt verder dat er momenteel hard wordt gewerkt aan tuchtrecht binnen de paramedische beroepen. Medische beroepen hebben een tuchtcollege voor medische fouten, maar paramedische beroepen hebben geen tuchtrecht voor beroepsfouten binnen hun sector. Ondanks dat beroepsfouten voorkomen binnen de paramedische sector, zijn deze even ernstig en gevaarlijk als in de medische sector. Als een diabeet zich aanmeldt voor een pedicurebehandeling en daarbij letsel oploopt door de paramedische behandeling, kan dit betekenen dat deze persoon vroeg of laat een been zal verliezen. Wie komt er dan op voor zo’n patiënt? Niemand, want in de rechtbank zal deze persoon geen gerechtigheid vinden omdat er geen wetgeving is, zegt de BWV-voorzitter.
Verder geeft Olivieira aan te hebben gesproken met de minOWC-minister over dit onderwerp. De bewindsman gaf aan dat deze beroepen zich moeten aansluiten bij het medisch tuchtcollege voor artsen en andere medische specialisten, zodat zij ook verantwoordelijk kunnen worden gehouden. Maar hiervoor is wetgeving nodig, stelt Olivieira.