Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » Zijn onwenselijkheden nu tot norm verheven?

Zijn onwenselijkheden nu tot norm verheven?

Zijn onwenselijkheden nu tot norm verheven?

[INGEZONDEN | Door Roy Bhikharie] – Wat gebeurt er vooral de laatste tijd in Suriname? Het lijkt erop alsof steeds meer mensen denken hun problemen te kunnen oplossen door het plegen van zelfmoord en/of moord. Er moet iets grondig mis zijn met de perceptie van deze personen die niet goed weten om te gaan met hun problemen. Met woorden van gelijke strekking begon een goede vriend Coen een gesprek met mij tijdens een fundraisingsactiviteit ongeveer een week geleden. Ik kon hem geen ongelijk geven, integendeel. De wijze waarop wij onze omgeving en ons leven ervaren is inderdaad afhankelijk van onze percepties, en die worden beïnvloed door onze gemoedstoestanden en aangeleerde attitudes. En op hun beurt beïnvloeden deze percepties onze attitudes en gedragingen: een gecompliceerde wisselwerking dus, die ons echter niet ontslaat van de uitoefening van onze vrije wil. Maar de mate waarin wij onze vrije wil uitoefenen is weer afhankelijk van onze perceptie. En vele personen zitten gevangen in deze vicieuze cirkel.

Hoe kom je uit een dergelijke vicieuze cirkel?
Om te beginnen dienen de voorwaarden aanwezig te zijn voor optimale vrijheidsbeleving, opdat een ieder zichzelf kan zijn, alsook zijn of haar potenties en talenten maximaal kan benutten. Onder zulke omstandigheden moeten zelfkritiek en het nemen van verantwoordelijkheid voor het eigen levensproces worden aangeleerd, waaronder het omgaan met tegenslagen. Dit leerproces of deze conditionering is afhankelijk van elke informatiebron zoals de ouders, familieleden, de school, vrienden, collega’s, literatuur, radio, TV, films, muziek, en de politiek.

• Hoe groter de morele cohesie onder deze informatiebronnen, des te groter het effect. Hoe geringer de morele cohesie, des te groter de verwarring.

In een constructief en gewenst klimaat dienen het leveren van kritiek en het ondernemen van initiatieven te worden aangemoedigd─thuis, op school, aan het werk, via de media en eigenlijk overal waar die behoefte wordt gevoeld─waardoor de vitaliteit en creativiteit die bij velen uitgeput geraakt zijn, nieuw leven kan worden ingeblazen.

• Wanneer gezaghebbende personen, echter, steeds uitvluchten gebruiken om hun handelingen en gedragingen te rechtvaardigen, zal dit een negatieve uitwerking hebben op de uitoefening van zelfkritiek en het verantwoordelijkheidsbesef van diegenen die hieraan onderworpen zijn, bijvoorbeeld door Nederland, de journalisten, de ambtenaren, de ouders en/of het verleden steeds weer de schuld van eigen falen te geven.

Een ander negatief voorbeeld is een autoritair regiem, waar dat ook wordt beleefd─thuis, aan het werk, op school en/of op straat; een dergelijk regiem doet mensen voortdurend in angst leven en kan allerlei gevoelens van machteloosheid, minderwaardigheid, en/of wraak doen ontstaan, waarbij zij geen uitlaatklep hebben en dus evenmin de verantwoordelijkheid voor hun eigen lot kunnen dragen. Elk geval moet uiteraard op zichzelf worden beschouwd. Maar wanneer bepaalde onwenselijkheden inderdaad extremere vormen gaan aannemen, zoals zelfmoord, moord, drugsmisbruik, en prostitutie, en de indruk geven tot norm te worden verheven, kunnen enkele verklarings- en oplossingsmodellen wel handig zijn.

Aanbevelingen
Er moet veel meer aandacht worden besteed aan het samenleven zelf. Met economische en wettelijke regels alleen kan niemand gedegen leiding geven aan welke samenleving dan ook. De overheid is een not-for-profit organisatie, die tijd, geld noch moeite moet besparen om haar volk te doen voeden, huisvesten, en opleiden onder veilige en gezonde omstandigheden, die vertrouwen inboezemen en hoop geven op een betere toekomst. De bewoners van het binnenland en van de districten, senioren burgers, geestelijk en lichamelijk gehandicapten, zwakbegaafden, en zwervers hebben allen evenzeer recht op duurzame ontwikkeling, die zonder rechtvaardigheid niet op gang zal komen.

• Het recht op rechtvaardigheid en gelijke kansen voor een ieder zal gesanctioneerd moeten worden via een Ombudsinstituut, dat ook als een noodzakelijke uitlaatklep zal functioneren!

Rechtvaardigheid is niet alleen een kwestie van infrastructurele voorzieningen, salariëring, opleiding en werkgelegenheid, maar is gebaseerd op het gelijkheidsbeginsel. Dit beginsel staat lijnrecht tegenover machtsvertoon en willekeur, zoals deze zich manifesteren in bijvoorbeeld de gronduitgifte, het niet naleven van de verantwoordingsplicht tegenover De Nationale Assemblee, en het ongestraft corrumperen.

• De wil om corruptie, nepotisme en oligarchie praktisch te bestrijden moet nog blijken.

Het onrechtvaardige van nepotisme en oligarchie is het beoordelen en de indienstneming van personen op grond van hun loyaliteit, wat ze bezitten, hoe duur ze zich kleden, of hoe corrupt ze zijn in plaats van te letten op hun competenties, ervaring, karakter, en integriteit. Het pijnlijke hiervan is dat personen met zulke paradigma’s of percepties hun eigenwaarde beoordelen aan de hand van hun vermogen om aan externe en commerciële standaarden te voldoen, waardoor ze juist slachtoffers (willoze volgelingen) worden van hun omstandigheden terwijl zij in de waan verkeren ‘meesters’ van deze omstandigheden te zijn.

• Wanneer talenten worden verspild en ware capaciteiten niet worden ontwikkeld, zullen zulke paradigma’s leiden tot allerlei vormen van ondeugd en zelfbeschadiging, die coûte que coûte moeten worden voorkomen.

Kent u een Surinaamse politicus of politica die zich daadwerkelijk bekommert om deze zaken, dus prioriteit geeft aan de kwaliteit van onze samenleving zoals hiervoor omschreven?

Dr. Roy Bhikharie, PhD


Posted

in

by