Met de regelmaat van de klok verschijnen er korte – soms ongenuanceerde en volgens mij slecht onderbouwde – stukjes van “Wet Ede” op GFC-nieuws die deze artikelen onder een pseudoniem schrijft. Letterlijk betekent Wet Ede eigenlijk “waterhoofd”. Wellicht heeft de persoon “Wet Ede” met een zekere opzet voor deze prachtige pseudoniem gekozen om ons te steken.

Het zou beter zijn dat dit individu zich bekend maakt zodat wij ook achter de referentie- en interpretatiekader van deze zonderling kunnen komen. In Suriname is het nooit goed om te “dokken” (onzichtbaar te blijven) omdat wij in een kleine gemeenschap leven waar bijna iedereen elkaar kent. En het is zeker belangrijk om op heldere wijze te vernemen van welke type dit standpunt afkomstig is. Ik heb bijna nooit gereageerd op iemand die schrijft omdat ik elke mening respecteer – behalve als deze tegen de wet is – de goede bepalingen, smaak, en of zeden.

Ik let ook niet zo erg op taal- en spelfouten ondanks dat ik jarenlang docent Nederlands op een Lyceum ben geweest. Bovendien is het altijd goed dat mensen schrijven! Wellicht is het daarom ook correct dat de persoon “Wet Ede” zich bekend maakt, en open en eerlijk voor zijn/haar mening uitkomt. Waarom ik desondanks toch reageer, leest u in de hierna volgende bijdrage.

Hommage aan vader Bouterse

Het wordt als normaal geaccepteerd dat hulde wordt verleend aan ouders indien de kinderen zich welopgevoed in de samenleving bewegen, en daarbij – als zulks mogelijk is – adequate studies hebben afgerond. Dit laatste is natuurlijk niet altijd noodzakelijk als het niet aan diegenen gegeven is. Elke goede ouder hoort dit echter wel te stimuleren! Als onze kinderen van onbesproken gedrag zijn, dan ben je als ouder heel trots. In Suriname is het “bewijs van goed gedrag” waarbij inlichtingen over je justitiële verleden wordt opgevraagd niet nodig.

Daarom kunnen lieden die zware misdrijven hebben gepleegd gewoon de hoogste functies in ons land bekleden. In alle beschaafde en goed geordende – meest democratische landen – is dit schier onmogelijk. Dit moet eigenlijk ook in Suriname niet kunnen! De persoon “Wet Ede” schijnt deze schrijnende situatie geen probleem te vinden wanneer in zijn bijdrage in GFC-nieuws van 4 september 2013 het volgende wordt gepresenteerd: “In het verleden hebben kinderen van ministers en andere hoge functionarissen binnen de regering zich ook op ergerlijke manieren gedragen en misdaden gepleegd”.

Deze onderbouwing gebruikt “Wet Ede” om het voor zichzelf mogelijk te maken om een hommage te richten aan een vader die is veroordeeld, en verdacht wordt van ernstige misdaden tegen de mensheid. Het proces om hem hiervoor te berechten, is door zijn eigen interventie stilgelegd omdat hij president is van Suriname. Bovendien is een zoon van deze man reeds eerder veroordeeld – heeft dus net als zijn vader een strafblad – en is nu door de Amerikaanse autoriteiten wegens drugs- en wapenhandel wederom opgepakt, en in preventieve hechtenis genomen.

Heeft “Wet Ede” kinderen?

Volgens mij getuigt het niet van goede pedagogische inzichten wanneer wij een ouder eren die zeer ernstige misdrijven heeft begaan, en merken dat de kinderen ook in de sporen hiervan treden. Dit komt erg kruiperig en heel huichelachtig over! In ons land wordt het schandelijk genoeg als heel normaal gevonden dat misdadigers die meerdere zeer ernstige misdrijven hebben begaan hoge ambtelijke- en politieke functies bekleden. Gelukkig leerden mijn goede ouders mij dat ik nooit naar de fouten van anderen moet kijken om mijn eigen fouten (beperkingen) goed te praten. Dat is het domste wat je kunt doen!

Ik ben God dankbaar dat ik zulke ouders heb gehad omdat tot nog toe niemand mij met de vinger kan nawijzen. Dit geldt vanzelfsprekend ook voor mijn lieve ouders (nu wijlen). Bovendien weet ik dat ik van onbesproken gedrag ben! U wellicht ook “Wet Ede”. Wij geven een heel slecht signaal af aan de toekomst en opvoeding van onze kinderen alsmede de jeugd wanneer wij stellen dat er een traditie is in Suriname om misdadigers (lieden van besproken gedrag) te benoemen in hoge ambtelijke- en politieke functies! Voor het ambiëren van bepaalde functies horen er diverse milieuonderzoeken door de politie te worden gedaan.

Dat is natuurlijk ook nooit gebeurd in de jaren na de staatsgreep in 1980! Vandaar dat iedereen werd benoemd in hoge ambtelijke functies en als minister. En zelfs als andere politieke partijen hebben nagelaten om selectieprocedures in te stellen bij benoemingen, is dat op geen enkele wijze goed te praten. So what? Dan zijn deze politieke partijen ook heel slecht bezig geweest. Toch? Onbewust en wellicht onbedoeld stimuleren wij naar analogie van de voorbeelden die we aanhalen tevens de criminaliteit in Suriname. Vandaar ook de ernstige criminaliteit onder kinderen van hoogwaardigheidsbekleders.

Deze denkwijze van volwassenen heeft uiteraard tevens consequenties voor het mensbeeld van onze kinderen: “Heeft u ook kinderen Wet Ede?” Om deze reden al had de NDP (Nationaal Democratische Partij) de huidige president van ons land nooit moeten voordragen. Deze kwestie heb ik vaker besproken! Dat zegt immers ook iets over deze politieke partij. Het is de vraag met al de perikelen die wij nu meemaken of een rechtgeaarde en zich respecterende Surinamer nog op deze partij moet stemmen en of lid moet zijn van deze partij.

Daar hoeven wij geen strijd over te voeren, lijkt mij na voorgaande inzichten. Ik verwacht dat de kiezers dit in 2015 ieder geval duidelijk maken als deze president in onze democratie nu niet onmiddellijk de eer aan zichzelf houdt. Het zou hem erg sieren om met een slechte traditie te breken! Het is ook aan u “Wet Ede” om uw standpunt als goede burger in deze kwestie te handhaven, en steeds te kiezen voor misdadigers als president van ons land.

De criminaliteit in Suriname is toegenomen en zeer verruwd

De recent gepubliceerde onderzoeksgegevens van het Ministerie van Justitie en Politie wijzen op een zeer ernstige toename van de criminaliteit in alle verschijningsvormen. Dit is vaak in De Nationale Assemblee (DNA) aan de orde gesteld. Ik neem aan dat “Wet Ede” deze ontwikkelingen ook nauwlettend volgt. Wetenschappers als criminologen, pedagogen en psychologen wijzen er voortdurend op dat dit gegeven ook aan de opvoeding kan liggen. Wij moeten onze kinderen juist op integere voorbeeldfiguren kunnen wijzen zodat zij zich hiermee kunnen identificeren, en niet zomaar een hommage brengen aan omstreden personen.

Dat zegt natuurlijk ook heel veel over de persoon zelf. Ik vind het navrant en schandalig van “Wet Ede” dat op alle mogelijke manieren propaganda wordt gemaakt voor criminelen, en geen rekening wordt gehouden met de impact die deze informatie heeft op kinderen. Zoveel mogelijk zuivere voorlichting verschaffen aan kinderen (ook volwassenen) is heel belangrijk voor hun opvoeding en meningsvorming. Ik verzoek daarom alle kinderen en jeugdigen heel beleefd om op geen enkele wijze deel te nemen aan criminele activiteiten noch om zich op welke ook te identificeren met partijen en of personen die betrokken zijn bij de criminaliteit. Wellicht willen alle opvoeders hierop toezien!

Robby Roeplall (pedagoog/psycholoog)