Bij het lezen van de dagbladen de afgelopen week, vroeg ik mij steeds af wat mensen willen bereiken met het leveren van kritiek. Meestal zegt men dat kritiek goed is, alleen is het prettig als het opbouwend is. Kritiek moet in elk geval leiden tot verbetering.

Allereerst las ik het artikel omtrent de overname van de aandelen van de Hakrinbank. Zoveel commentaar hoor je buiten, terwijl naar mijn mening, deze handeling juist de bank zelfstandiger en groter maakt. Als de overheid als grootaandeelhouder blijft doorgaan, zal de bank steeds weer afhankelijk blijven van de staat en dat zal zeer zeker  gevolgen hebben met betrekking tot de ontwikkeling en verzelfstandiging. Moet het  gedeeltelijk overnemen van de aandelen niet uitgelegd worden als het binnenhalen van buitenlandse investeerders?  Bovendien gaat het overnemen van aandelen gepaard met het aantrekken van buitenlandse deskundigheid en expertise op velerlei gebied en dat is toch wel hard nodig in ons Suriname van vandaag.

Een bankdirecteur gaf daar een reactie op en daar was op zich niets mis mee. Echter wordt vaker beweerd dat de bank in Suriname een ontwikkelingsfunctie heeft.  Ik heb nooit de indruk gehad dat het zo is. Integendeel!

Probeert u  maar eens een financiering te krijgen voor een op te zetten project. Ik kan u, aan de hand van vele bekende voorbeelden nu al verzekeren dat je die nooit zal krijgen, tenzij je de percelen van de gehele familie als onderpand geeft en 60% eigen geld hebt.

Als je aangeeft dat de bank een ontwikkelingsfunctie heeft en je biedt financieringen aan tegen 11- 15% dan stimuleer je de ontwikkeling niet. Betaalbare financieringen zouden  mensen moeten aanmoedigen, uitnodigen en stimuleren om te gaan ondernemen en dat zou dan weer zorgen voor werkgelegenheid en andere voordelen. Maar alles begint bij de handreiking van de bank en die handreiking krijg je niet zomaar in je schoot geworpen.

Veel mensen, die geen echt netwerk of relaties hebben en met de bank zaken willen doen, krijgen meestal het gevoel dat de bank niemand vertrouwt. En dan houdt het op.

Mijn ervaring is dat de bank zich vaak verschuilt door aan te geven dat de mensen in Suriname niet weten wat verantwoordelijkheid is en dat ze daarom heel voorzichtig zijn. En als dat een keer niet de reden is dan wordt de beschuldigende vinger gewezen naar de centrale bank, want die bepaalt de regels voor de handels- en kredietbanken.

Wel, als dat laatste het geval is dan vraag ik mij af waarom de centrale bank niet een commissie instelt die de serieuze startende ondernemers gaat begeleiden en financieren. Zo gaat de bank de Surinamers stimuleren om zelf actie te ondernemen. Tot nu toe worden de mensen gedemotiveerd door, jawel, juist de bank.

Kort geleden las ik ook in een dagblad dat de Tweede Kamer in Nederland zich bezorgd had uitgelaten omtrent de houding van onze president jegens de Nederlandse overheid oftewel de relatie Suriname – Nederland.

Ik zou dit graag willen geloven maar als dat artikel op waarheid berust dan vraag ik mij af waarom niet direct is gevraagd om het dossier omtrent de staatsgreep vrij te geven zodat ook letterlijk een groot probleem in Suriname uit de doeken zou worden gedaan en in een handomdraai zou kunnen worden opgelost.

Ik ben benieuwd of het dossier ook zo angstvallig opgeborgen zou worden indien er belastende informatie over onze president daarin te vinden zou zijn.

Als de Tweede Kamer aangeeft dat ze zich zorgen maakt, wat ik absoluut niet geloof, dan is het een koud kunstje om de president uit te nodigen en deze zaken te bespreken. De vraag is wat de schrijver werkelijk met het artikel wil aangeven. Wie houdt wie nu voor de gek, vraag ik me daarom ook af. Jammer genoeg zijn er vele mensen in Suriname die doen alsof hun neus bloedt maar ze weten heel goed waarmee ze bezig zijn.

Herhaalde malen geef ik anderen aan hoe trots ik mij voel als ik weer eens langs Torarica loop in de richting van de Waterkant of langs het Onafhankelijkheidsplein. Of wanneer ik weer eens naar Zanderij rijdt om iemand op onze luchthaven af te halen. Je waant je in het buitenland.  Ik heb nu water en elektriciteit aangevraagd en wat denk je? Binnen 5 weken heb ik beide gehad.

Dat is het verschil!

Rebien