CLO-voorzitter Ronald Hooghart lijkt alleen te staan in zijn streven om gedaan te krijgen dat het Functie Analyse Systeem van de Overheid (FISO) overboord wordt gegooid. Waar het Fiso-systeem zou moeten leiden tot een beter functionerende overheid, merkt CLO juist op dat de verdere implementatie voor nog meer ellende en ontevredenheid heeft gezorgd binnen het overheidsapparaat. Deze operatie is naar zijns inziens totaal mislukt, laat persbureau Edunet aan GFC Nieuws weten.
Ondertussen hebben diverse vakorganisaties, vicepresident Robert Ameerali en ex-minister Soewarto Moestadja van Binnenlandse Zaken(Biza) getoond voorstanders te zijn van behoud van FISO. De CLO heeft enkele weken terug acties aangekondigd. De vakorganisatie wil terug naar het Ambtenaren Bezoldigingsbesluit(ABB), maar dan wel in een aangepaste vorm.
Twee weken terug is de CLO gesprekken gestart met de raadsadviseur Jules Wijdenbosch en Eddy Jozefzoon. Hooghart zegt dat zijn argumenten steekhoudend zijn en verwacht hij een oplossing. Het frappante in deze situatie is dat Fiso is ontstaan vanwege om ordening te brengen in de beloningsstructuur van de overheid, nadat tijdens de regering Wijdenbosch deze structuur volgens Hooghart in de war is gegooid.
In de periode 1996-1999 is als gevolg van de door de toenmalige regering gevoerde onderhandelingsstrategie aan verschillende vakorganisaties de ruimte geboden om buiten de algemene waarderingsmaatstaven te onderhandelen over primaire en secundaire arbeidsvoorzieningen. Niet langer was de CLO de enige onderhandelaar, indien het deze voorzieningen betrof.
Vakorganisaties konden naast het binnenhalen van eigen bezoldigingsreeksen ook op slechts de beroepsgroep afgestemde toelagen toucheren als verkapte vorm van loonsverhoging (de overheid kende meer dan 70 toelagen toen). De loonkosten vlogen de pan uit en er werd om de economie draaiende te houden en om de toegenomen uitgaven het hoofd te bieden monetair gefinancierd. De daardoor ontstane daling van de koopkracht dreven de regering en vakorganisaties regelmatig naar de onderhandelingstafel om hogere lonen overeen te komen.
Het Bureau Tjong A Hung kreeg in februari 2003 de opdracht en bracht in juli 2004 het adviesrapport uit. De opdracht heette formeel “Actualisering van de Beloningsstructuur voor de Overheid”.
De regering gaf aan een ambtelijke stuurgroep (SIFISO) de opdracht om middels beschrijving en waardering van alle functies bij de overheid een beloningsstructuur te ontwikkelen met daarin verwerkt een relatief betere geldelijke beloning voor het midden en hoger kader. Eind 2008 was het zover dat de ontwikkelde concept bezoldigingsreeksen aan de vakorganisaties konden worden aangeboden ter bespreking.
In januari 2009 werd met enige condities bevestigend geantwoord door de vakorganisaties en de regering nam in maart 2009 de FISO 4.13 reeks (verhouding functiegroep 1a:11a is 1:4.13) in uitvoering met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2008. Te rekenen van augustus 2010 zou in twee fasen de FISO 6 reeks (verhouding functiegroep 1a : 11a is 1:6) worden ingevoerd zonder enige terugwerkende kracht. De eerste fase werd uitgevoerd voor de periode augustus-december 2010 en de tweede fase vanaf 1 januari 2011.
Jeffrey Joemmanbaks, wetgevingsjurist op Biza, zei eerder in een gepubliceerd stuk FISO nimmer is ingevoerd met het oog op het verbeteren van de efficiëntie binnen de overheid of als integraal onderdeel van een publieke sector sanering. FISO is ook niet opgezet als algemene looncorrectie, dat was volgens hem niet de opdracht. Het systeem heeft wel bewezen een werkbaar voertuig te zijn.