Een kruidenthee is in de echte zin van het woord eigenlijk geen thee omdat hij geen theïne bevat. Het is een extractie of een aftreksel dat bekomen wordt door bloemen, blaadjes of wortels van de plant in (heet) water te laten trekken met als bedoeling de vluchtige of makkelijk oplosbare stoffen in het water op te lossen.

De fytotheriapie of kruidengeneeskunde waarbij men medicinale kruiden gebruikt om allerlei kwaaltjes te bestrijden of te verhelpen, bestond al in de oudste beschavingen die we kennen. Bij de Egyptenaren bijvoorbeeld, maar ook in Indië, China en Peru.

Het drinken van tisane, infusie of kruidenthee is de ideale manier om te genieten van de heilzame en soms therapeutische effecten van een plant. Op voorwaarde uiteraard dat een dergelijke thee met kwalitatieve en botanische grondstoffen is bereid en dat de kruiden niet te veel verbrokkeld maar in hun heel gelaten zijn. Dat laatste is van belang om zoveel mogelijk etherische oliën, die de medicinale eigenschappen bevatten, te behouden. Bij het breken van de plant gaan die voor een deel verloren. (Gedroogde) kruiden die hermetisch verpakt zijn, kan je langer bewaren (tot een jaar) dan kruiden die in zakjes worden verkocht.