Het is al lang bekend in Suriname dat er een schaarste is aan kleingeld bij winkeliers. Maar, off het een schaarste genoemd zou kunnen worden is een goede vraag.

Burger betaalt met snoep

Burgers nemen de rol van de winkeliers nu weer over en geven ze een koekje van hun eigen deeg. Zo heeft recentelijk een winkelier in plaats van geld, snoepjes gehad die twee Surinaamse dollars moesten voorstellen. Luidkeels riep die dame tegen de Chinese vrouw die op dat moment achter de kassa was, “vrouw mi no ab kleingeld, maar kijk twee snoepjes in de plaats daarvan”. Al lachend heeft de Chinese vrouw de snoepjes samen met de rest van het geld van de toonbank verwijderd. Na een gesprek met de dame gaf ze wel te kennen, dat ze bekend staat bij de Chinese vrouw en dat ze soms en zelfs al heel vaak gewoon geen snoepjes meer accepteert en haar kleingeld gewoon voor de winkelier laat.

Het ministerie van Economische Zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie keurt dit echter niet goed en zegt, dat snoepjes niet in de plaats van kleingeld gebruikt mogen worden

Wiel hoeft niet uitgevonden te worden

In gesprek met parlementariër Chuanrui Wang, VHP, die recent zijn mening gaf in de Nationale Assemblee, geeft hij te kennen dat het al een geruime tijd zo is geweest. Zo geeft hij bijvoorbeeld aan, dat 40 jaren terug er al een grote schaarste heerste, opmerkelijk was dat je toen voor 1 US dollar maar amper 1.8 Surinaamse gulden nodig had. Muntjes, ‘Hals’ en andere snoepjes kwamen toen al in de plaats van kleingeld.

Voor 2000 had de Surinaamse gulden bijna geen waarde meer. Suriname heeft heel veel verschillende culturele groepen. Volksvertegenwoordiger Wang maakt zelf een link met mensen die toen nog bouwden en bij hun fundering muntjes plaatsten in de hoop dat het rijkdom zou moeten brengen voor ze. Dit was ook een van de redenen dat er minder munten in omloop waren.

Na 2000 kwam de Front-regering aan de macht. Oud-governor André Telting van de Centrale Bank van Suriname zorgde er toen voor, dat de drie nullen werden geschrapt en Suriname kreeg de nieuwe Surinaamse dollar die tot nu gebruikt wordt in de samenleving. Jammer genoeg werden er geen nieuwe muntjes gemaakt.

Verandering van de situatie

Nu is de situatie anders. Er zijn wel muntjes, maar de commerciële banken moeten de muntjes ook ophalen bij de Centrale Bank. Transport daarvan kost de bank zeker 3% van de waarde van de muntjes. Hierdoor hechten de commerciële banken er niet veel waarde aan om muntjes aan de bevolking te geven. Winkeliers die gaan dus liever naar bussen en of pompstations om hun kleingeld te wisselen.

Wang sluit het gesprek af door te zeggen, dat het een kwestie is van aanpak en dialoog. Kort en krachtig zegt hij ”Het wiel hoeft niet meer uitgevonden te worden, er moet dialoog tussen de betrokken partij komen.”

GW