Maak liever van bedrijven staatsbedrijven dan geprivatiseerde, omdat de rijken op de wereld het volk tot een tweede termijn van slavernij zullen veroordelen, want het geld en macht geeft hen de kans dat te doen. Banken noch bedrijven moeten en mogen worden geprivatiseerd, nooit. Dat is het domste om te doen, vooral als jou economische capaciteit makkelijk is op te kopen door de oligarchische kliek.

Hoe is het mogelijk dat de luxe-industrie booming is, terwijl in heel Europa er soberheid is en in de welvaartsvoorzieningen wordt gesneden? De verklaring is verrassend eenvoudig. De rijken van deze wereld zijn nog rijker geworden sinds de economische crisis in 2009. Elk jaar hebben ze hun rijkdom zien toenemen met een gemiddelde van 6%. In sommige landen, is deze verhoging van maar liefst 18% geweest.

Wie zijn deze rijken, hoe leven en hoe handelen ze om in tijden van crisis zelfs nog rijker te worden? Veel geheime rijken leven in Manhattan en New York. Van de 1.000 miljardairs in de wereld noemen 58 van hen Manhattan en New York de thuisbasis. Terwijl 14,3%( een op de zeven) Amerikanen momenteel afhankelijk is van een voedselbon en 16,7% (één op de zes) heeft geen ziektekostenverzekering. Wall Street is het hart van de financiële sector en grootste effectenbeurs ter wereld. Daar begon financiële crisis en van daaruit verspreidde die zich over de gehele wereld. Verschillende miljarden aandelen worden er dagelijks verhandeld.

Suriname

Wat dat met Suriname te maken heeft; alles. Omdat de vele multimiljardairs die meer dan 20 of 30 miljard in kas hebben in staat geacht moeten worden Suriname op te kunnen kopen voor een habbekrats. De gehele staatshuishouding kan in een klap de eigendom worden van een oligarch. Deze multimiljardairs zijn belust op het maken van de waardevastheid van hun miljarden dollars. Dus in de geschetste doemscenario, kan Suriname wederom als land een gewone handelswaar worden van enkele miljardairs.

Met Suriname als bezitting(asset) zullen deze multimiljardairs instaat zijn van Suriname een welvarende gewest te maken, om zodoende hun miljarden beter te kunnen bescherming tegen inflatoire blootstelling van de wereldeconomie.

Het land zelf zal niet de omzet, die in de bodemschatten zit zijn, want het hebben van land alleen al is pure winst. Hoe regeringen met winstgevende hulpbronnen, die miljarden kunnen opleveren niet weten om te gaan is mateloos ten hemel schreiend. De sterke prestaties op de financiële markten heeft onlangs wereldwijd de rijkdom kloof verergerd. Terwijl de waarde van de eigendommen vrijwel vanzelf virtueel toeneemt, worden mensen zonder eigendom armer en dommer gehouden.

Mensen zonder geld en bezit worden niet gerekend bij en niet betrokken in het marktgebeuren. Ze hebben hun baan verloren of hebben geen, prijzen, grondstoffen en de kosten van levensonderhoud zijn allen gestegen. Toegegeven moet worden dat als je geen geld heb of had, hebt je nu minder geld of geen; maar als je geld hebt of had dan heb je veel meer geld dan toen, om nu uit te geven.

Van belang is, dat Suriname afstapt voor 80% van het hele marktgebeuren en een eigen interne markt gaat ontwikkelen, om de bedreigingen daarvan het hoofd te kunnen bieden. Als je als land op de 17de plaats staat betreffende hulpbronnen, dan moet de wijsheid uit de kast gehaald worden om voor 80% minder afhankelijk te zijn van de rigide operaties van een bedreigende markt. Dit om de risicovolle situatie te vermijden van opkoopbaarheid door een van de miljardairs van de vijandige markten.

Miljardairs zitten in de posities van vorsten die wachten op de ineenstorting van een economie van een land om vervolgens hun slag te kunnen slaan voor het maken van de grootste winst.

Het geld van de rijken werkt ook voor hen, niet voor een volk. Ze beginnen met het kapitaal dat ze hebben, en zelfs als ze slechts een weinig terugkrijgen voegt het meer toe en meer (geld het kapitaliseert of vermeerdert zich).Daarom moeten de deals met multinationals kortdurend zijn in een vastgelegde periode van vijf jaar zonder verlenging. Maar liever geen deals met multinationals.

A.H.Tjauw-A-Hing/tjauwa@gmail.com