Ricky Stutgard( Foto: FB Stutgard)
Wanneer wij berichten van de overheidsautoriteiten volgen, krijgen wij snel de indruk dat Suriname voldoende maatregelen heeft getroffen om het Ebola-virus te voorkomen dan wel een eventuele Ebola –dreiging tot een minimum te beperken. Er zijn echter vele vraagtekens over de aanpak van de overheid.
Ebola buiten Suriname houden
Een duidelijke maatregel die van overheidswege genomen is om eenieder, die in minder dan 21 dagen in één van de zwaar getroffen West-Afrikaanse landen is geweest, is de toegang tot Suriname ontnemen.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft naar alle Surinaamse ambassades die opdracht doorgespeeld. Zullen er steekproefjes worden genomen om na te gaan als de instructies daadwerkelijk opgevolgd worden? En hoe zit het met de grensposten Albina en Nickerie?
In augustus 2014 (dus voor Chikungunya een epidemie werd in Suriname), gaf BOG-directeur Lesley Resida aan dat hij erop vertrouwde dat Suriname in staat is om nu al adequaat in te grijpen als een besmette persoon zich aandient. Volgens hem kunnen ziekenhuizen binnen een dag quarantainefaciliteiten in orde maken.
Op de Johan Adolf Pengel Luchthaven is er ook een ruimte die binnen een uur gereed kan zijn om verdachte gevallen af te zonderen.
Deze opmerking is vreemd, omdat Zanderij niet een ruimte heeft om een zieke persoon op te vangen. En hoe zit het met quarantainefaciliteiten op Albina en Nickerie?
Waarom wordt er alleen gesproken over een quarantainefaciliteit nabij Zanderij? Krijgen de andere grensposten dan geen quarantainefaciliteiten?
Denkt men werkelijk dat alle potentiële gevallen via Zanderij naar binnen zullen komen?
Wat moet de vliegtuigbemanning doen als er iemand met Ebola-verschijnselen aan boord is?
Wat moet de grenspost Albina, Nickerie doen als er iemand met Ebola-verschijnselen voor ze verschijnt?
En hoe zit het met de illegale grensposten, moeten die niet ontmanteld worden? Ik denk bijvoorbeeld aan de back track in het Oosten van Suriname.
Natuurlijk zal men aanhalen dat het ondoenlijk is om alle grenzen van Suriname te controleren, maar is het niet zo dat een illegale vroeg of laat één van de hoofdwegen (denk maar aan de Oost – Westverbinding) zal moeten bereiken om zijn/haar weg verder voort te zetten.
Moeten er daarom niet meer controleposten komen op de Oost-West verbinding (bijvoorbeeld Surinamerivier(Commewijne), Boskamp (Saramacca), Coppenamepunt (Coronie), maar ook te Atjoni en de weg naar het Stuwmeer is aan te raden.
Er wordt gezegd dat de grens met Brazilië niet waterdicht is. Bij de grens te Kwamalasamutu, is er een plek Misao Tirios, je kan lopend Suriname bereiken. De Indianen hebben namelijk een weg door het bos gekapt. Is het niet van eminent belang dat ook deze illegale grensposten in kaart worden gebracht?
In het bulletin van het Academisch Ziekenhuis in Paramaribo (AZP Flash nr. 14-55) staat het volgende vermeld: Personen die minder dan 21 dagen geleden teruggekomen zijn uit een land waar ebola voorkomt, dienen telefonisch contact te maken met een arts. Een arts is verplicht om een verdenking van een besmetting met Ebola te melden via de hotline van het BOG (8836643).
Waarom deze omslachtigheid? Waarom kan een persoon die meent geïnfecteerd te zijn niet meteen naar een centraalpunt bellen? Dit moet liefst 3 cijfers hebben, waarvoor niet betaald wordt door degene die belt (denk maar aan 108).
In het eerder aangehaalde bulletin staat verder: Een patiënt is pas besmettelijk als hij symptomen heeft. Hoe weet dan zo’n dat hij/zij geïnfecteerd is, wat zijn de symptomen?
Hoeveel tijd zit er niet tussen het manifesteren van de eerste symptomen, het besef dat men geïnfecteerd is door Ebola en het contacten van een arts? Met hoeveel mensen is de persoon niet al in contact gekomen, voor dat bevestigd wordt dat hij/zij geïnfecteerd is?
Terecht dat Drs. Manoj Hindori, voorzitter van de Nationale Ziekenhuisraad, al in augustus de alarmbel luidde. Hij deed toen al een beroep op de verantwoordelijken om de gereedheid van alle zorginstellingen te toetsen.
Volgens hem moet nagegaan worden of de faciliteiten om patiënten in quarantaine te plaatsen werkelijk voldoen. Ook beveelt hij aan om de beschikbaarheid van de juiste veiligheidsattributen te controleren.
Slijngard heeft het over trainingen van gezondheidswerkers en het afwerken van een checklist bij alle zorginstellingen. Hij beweert dat Suriname een heel goed plan heeft om zulke incidenten aan te pakken.
Hindori wees erop dat verpleegkundigen en medici gevaar lopen zoals in West-Afrika. Hij zegt nadrukkelijk liever ‘overvoorbereid’ te zijn dan nonchalant. De vraag is nu heeft men de adviezen van de heer Hindori al opgevolgd?
Een ander probleem is dat het medisch personeel dat de patiënten behandelt ‘4 level’ pakken moet aantrekken en die zijn er niet in Suriname. Ze kosten 15 á 20 euro per stuk. Ze kunnen slechts 1 keer gebruikt worden.
Iemand heeft per dag 4 tot 5 pakken nodig. Dus per week is dat 35 pakken. Hoe denkt Suriname hierin te voorzien?
Let wel daarnaast moet het aan – en uittrekken van de pakken met twee personen gebeuren, dus voor elke patiënt moet er steeds 2 stellen beschermende kleding gebruikt worden.
Een derde persoon, de instructeur moet ook zo’n pak hebben. Dus in een week kost een patiënt voor wat de ‘4 level’ pakken betreft al 105 x Euro 20,00 makkelijk 2100,00 Euro.
Aangezien Suriname deze pakken niet heeft, zullen ze besteld moeten worden. De wachttijd is 3 maanden.
Waar heeft drs. Resida de informatie vandaan dat binnen 1 uur quarantainefaciliteiten in orde kunnen worden gemaakt?
Wij hebben geen 4 level laboratorium, monsters moeten door het BOG verpakt en opgestuurd worden naar de Verenigde Staten van Amerika voor onderzoek .
Het duurt weken voordat de resultaten bekend zijn. Ondertussen kennen wij het resultaat van een dergelijk onderzoek al in Suriname, want binnen de eerste 16 dagen is de patiënt of genezen of dood.
Andere vraagtekens
Waarom is er nog steeds geen voorlichtingsprogramma, zo iets als Ebola-info, waar dagelijks de Surinaamse burgers over de stand van zaken in Suriname en de rest van de wereld worden ingelicht?
Hoe alert kan men reageren bij de detectie van een Ebola-geval? Het BOG, het NCCR en het Ministerie van Volksgezondheid hebben hierover geen enkele instructie op hun website?
Heeft de Overheid al een calculatie gemaakt hoeveel geld nodig is om Suriname te vrijwaren van Ebola? Hoeveel geld is er daarvoor al uitgetrokken?
De Surinaamse overheid moet duidelijk wat serieuzer gaan omspringen met de Ebola-kwestie.
Ricky Stutgard