PARAMARIBO, 18 okt – De visgronden voor de kust blijven gevaarlijk werkterrein voor vissers. Guyanese rovers handelen er naar willekeur wanneer ze toeslaan vanuit hun land. “Nu worden de armen van slachtoffers vastgebonden, voordat ze gedwongen worden in zee te springen”, zegt legerofficier Jerry Slijngaard. Dat vermindert overlevingskansen en dus ook de kans dat de politie ingeschakeld wordt.

De politierapporten liegen er niet om, de rovers worden steeds driester. Ooit werd volstaan met het afpakken van boot, visgerei en de vangst. Slachtoffers moesten zich zwemmend zien te redden. “Als je de persoon een kans wil geven op overleven, gooi je hem gewoon in het water, zodat die zichzelf al zwemmend kan proberen te redden. Maar met gebonden heeft die persoon totaal geen kans. Dit is een ernstige verruwing, sadistisch en onmenselijk”, zegt Slijngaard tegenover de Ware Tijd.

Eigenlijk zou niemand uit zijn eigen boot gegooid mogen worden. Het roven is de laatste maanden alleen maar erger geworden en dat wreekt zich. “We kunnen moeilijk mannen vinden om de boten te bemannen. Ze vrezen voor hun leven”, zegt Willem Mohamed van vissersorganisatie VCC. Slijngaard belooft ‘een effectievere strategie’ tegen de rovers die vooral ’s nachts opereren. Eind van het jaar krijgt Suriname voor het eerst een kustwacht.