Het algemene uitgangspunt van dit kritisch rationalisme is dat de mens niet onfeilbaar (niet zonder fouten) is: of het nu gaat om wetenschap of om politiek, een mens kan zich altijd vergissen, en daarom past elk mens zowel de intellectuele als politieke bescheidenheid (dus ook politicologen, politici als ook wetenschappers).

Elk mens moet kritisch zijn over al het geen dat die zegt en doet omdat die als individu niet onfeilbaar kan zijn om foutloos door het leven te gaan, omdat niemand volmaakt kan zijn. Vandaar dat ook niet alles van het Jezus verhaal, zo plompverloren verteld kan worden, omdat ook hij niet volmaakt kon zijn als individu.

Want wie niet in de gaten heeft dat die leidt aan hoogmoed, moet er ernstig rekening mee houden dat hoogmoed komt voor de val!!! Wees daarom als individu bescheiden, geldt voor een ieder individu die ronddoolt op deze aardkloot, dus ook de Surinamer.

Er bestaat geen individu die ooit onfeilbaar is geweest, observeer daarom met kritische blik elk menselijk verrichtte handeling, betreffende ethische normen en waarden. Het is zo’n duidelijke stellingname voor mijn levenshouding, dat ik in discussies hierover voor niemand hiervan wil afwijken, zowel op politiek als sociaal gebied.

Vandaar dat ik zal reageren op de aard van de staatsinrichting van elk land als het nu Suriname of Nederland of dat een ander land behelst, alleen als dat leidt tot een open discussie over politiek inhoudelijke kwesties die uit het status quo daarvan voortvloeit.

Verdediging van een standpunt in elke discussie moet altijd kritisch aan de praktijk worden beoefend en getoetst. Luisteren, Samenvatten, Doorvragen in elke (openbare) debat moet genoeg aanknopingspunten geven om de argumenten van tegenstanders te weerleggen of daaraan aansluiting bij zoeken en vinden.

A.H.Tjauw-A-Hing / tjauwa@gmail.com