Suriname moet de grensgeschillen met zijn buurlanden Guyana en Frans-Guyana snel oplossen voordat er olie of andere grondstofvondsten worden gedaan. Wanneer Suriname langer wacht, verspeelt het bovendien zijn juridische rechten op de betreffende grondgebieden. Het Volkenrecht kan bijdragen aan een oplossing. Dit stelt Lachman Soedamah in zijn proefschrift ‘Suriname compleet?’ over de mogelijke bijdrage van het Volkenrecht aan de oplossing van de Surinaamse grensgeschillen. Op vrijdag 14 februari 2014 promoveert hij aan de Open Universiteit.
Juridische positie
In juni 2013 spraken president Desiré Bouterse uit Suriname en ambtsgenoot Ramotar uit Guyana af de samenwerking tussen hun landen te willen verbeteren om economische ontwikkelingen te stimuleren. In afwachting van betere betrekkingen parkeerden zij de grensgeschillen tussen beide landen. ‘Maar dat is niet verstandig’, stelt Lachman Soedamah.
‘Met deze houding speelt Suriname Guyana in de kaart. Guyana voert nu het gezag in de gebieden langs de westelijke grens waar de geschillen over gaan. Wanneer Suriname daarin berust en de tijd laat verstrijken, heeft het steeds minder recht van spreken en komt Guyana op grond van internationale beginselen in een juridisch steeds sterkere positie te staan om zich de grondgebieden toe te eigenen.’
Ook over de land- en maritieme grensgeschillen met Frans-Guyana in het oosten wordt niet gesproken in de Surinaamse politiek. ‘Maar door het tekort aan aandacht voor dit grensgebied waar onder meer goud wordt gedolven, vinden veel illegale grondstofactiviteiten plaats die slecht zijn voor Suriname, haar bevolking en het oerwoud.’ Dat laatste geldt ook voor het grensgebied met Brazilië.
Koloniaal verleden
Lachman Soedamah deed uitgebreid onderzoek naar de oorsprong van de geschillen. Die zijn vooral ontstaan doordat in het koloniale verleden geen belang werd gehecht aan duidelijke afspraken over grenzen in de binnenlanden. Ook onderzocht hij de beslechting van vergelijkbare conflicten in Latijns Amerika, waarbij gebruik is gemaakt van het regionaal Volkenrecht.
Hij concludeert dat het Volkenrecht ook kan bijdragen aan oplossingen voor Suriname en zijn buurlanden. Wanneer de landen door overleg, arbitrage of mediation gebaseerd op het Volkenrecht niet nader tot elkaar komen, kunnen zij de geschillen ook voorleggen aan een internationaal tribunaal.
Over Lachman Soedamah
Mr. Lachman Soedamah (1958, district Nickerie, Suriname) studeerde in 1987 af in Nederlands recht aan de Universiteit van Amsterdam. In 1988 startte hij bij het Advocaten Kollektief Bijlmermeer en in 1999 richtte hij Soedamah Advocaten op.
Als advocaat is hij betrokken geweest bij vele aandachttrekkende zaken, waaronder de SLM-vliegramp in 1989, de Bijlmerramp in 1992 en de ramp met het toestel van Turkish Airlines in 2009.
Lachman Soedamah is actief in verschillende sociaal-maatschappelijke organisaties en is sinds 2002 verbonden aan de Stichting Instituut voor Multiculturele Dienstverlening (SIMUD). Vanaf begin 2009 combineerde hij de advocatuur met zijn promotieonderzoek aan de Open Universiteit.
Promotie
Lachman Soedamah verdedigt zijn proefschrift bij de Open Universiteit op vrijdag 14 februari 2014 om 13.30 uur in Heerlen. Zijn promotor is prof. dr. L.H.M. Wessels, als co-promotor treedt dr. P.E.L. Janssen op. Het proefschrift verschijnt als handelseditie bij uitgeverij Wolf Legal Publishers.