Door Robbie Mohansingh

Het is bedroevend gesteld met de eenheid onder Surinamers. Er wordt beweerd dat er verscheidenheid is als ook eenheid. Maar als je rondloopt in Suriname zijn er wel degelijk verschillen te zien. De huidige generatie Surinamers is veel beter geschoold dan de vorige generaties, toch is duidelijk zichtbaar dat die generaties meer ambachtelijk waren dan de huidige.

Ook was er meer eenheid en respect, waarschijnlijk dat er een gemeenschappelijke binding was; namelijk de overheersing vanuit Nederland.

Met de verkiezing in aantocht is al aangetoond dat het gaat om afzonderlijke groepen of plaatsen. Zo wordt bijvoorbeeld gesproken over het binnenland en over Nickerie. Net of er geen andere leefgroepen en plaatsen zijn. Waarom zijn de zetels van deze groep en plaatsen van belang? Is het omdat in het binnenland en in Nickerie iets uniek is? Dit geeft aan dat er nog geen eenheid is.

Een andere significant bewijs is de discussie over monumenten en beelden. Met betrekking van plaats en wie wat heeft betaald. Het is toch droevig. Er is zoveel werk te doen dan gaat men zich hiermee bezighouden. Er is zelf een commissie nationale feestdagen opgericht. Alsof dit zo belangrijk is. Suriname, het paradijs.

De tijd zal het leren.