Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » Surinaamse burger betaalt voor “daadkracht” Bouterse

Surinaamse burger betaalt voor “daadkracht” Bouterse


Nu de eerste stofwolken rondom het gedwongen vertrek van Pertjajah Luhur uit de coalitie zijn opgetrokken, lijkt voor de zoveelste keer de Surinaamse burger het slachtoffer te worden van het onvermogen van de politici om het land op een ordentelijke wijze te besturen.

Zoals ik gisteren al aangaf in een eerste reactie, is het vertrek van PL vooral een kwestie van gebrek aan afstemming en vertrouwen in de hoogste gelederen. Maar is dat aan PL te wijten, of aan de machtshonger van de andere partijen? In ieder geval lijkt mij de aanleiding voor de breuk futiel en dit doet toch vermoeden dat er méér aan de hand is.

Het was namelijk zo dat, in tegenstelling tot de fracties van NDP en ABOP, de fractie van Pertjajah Luhur gisterochtend voltallig aanwezig was in het DNA-gebouw. Het enige punt was, dat zij hadden aangegeven de vergaderzaal pas te betreden als de grens van 26 coalitieleden bereikt was. Ze waren dus bereikbaar, aanwezig en bereid om aan de vergadering deel te nemen. Was dit nu werkelijk zo een drama, dat de coalitie terstond opgeblazen moest worden?

Feit is, dat er nu weer een enorme posten carousel op touw wordt gezet voor een rammelende coalitie, die niet ver verwijderd meer is van de verkiezingsdatum. Ministersposten, ambassadeurs posten en andere topposities zullen vrijkomen, maar degenen die ontheven worden of hun ontslag indienen maken natuurlijk wél aanspraak op wachtgeld. Ondertussen worden weer andere bewindslieden aangenomen voor een relatief korte periode, tegen extreem hoge vergoedingen.

Ik hoor veel gejubel over het zogenaamde “ballen tonen”van Bouterse, maar als deze jubelende mensen eens globaal zouden uitrekenen hoeveel miljoenen SRD er verspild worden voor de zoveelste zinloze reshuffel-partij van deze coalitie, dan zouden ze misschien iets minder hard juichen. Want hoe je het ook wendt of keert, al die extra kosten moeten uiteindelijk opgebracht worden door de Surinaamse belastingbetaler.

En als het nu zo was dat er nu voorgoed een einde is gemaakt aan de politieke “chantage”, dan zou je het er misschien voor over kunnen hebben. Maar dat is natuurlijk een sprookje. Ten eerste chanteren en intimideren partijen als NDP en ABOP net zo hard of misschien nog harder dan PL. Het is één en al chantage en intimidatie tegenwoordig, het was Brunswijk zelf die dit laatst treffend omschreef met de uitspraak “politics is gangster business”.

En wat te denken van de kleine partijen wiens zetels nu ineens van groot belang zijn, zoals NS of KTPI?  Die beginnen meteen al hun eisen op tafel te leggen. Het einde van chantage politiek? Vergeet het maar.

Jan Gajentaan