Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » Regering weet zich geen raad met IMF

Regering weet zich geen raad met IMF

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) neemt deze maand geen beslissing over de hervatting van de hulp aan Suriname, zoals president Chandrikapersad Santokhi dat al tijden aankondigt. De regering heeft nog altijd haar huiswerk niet gemaakt en kan niet aan de vereiste voorwaarden voldoen. Om die reden zal er vanuit Washington geen cent worden overgemaakt van de bijna anderhalf jaar geleden overeengekomen 690 miljoen US dollar, waarvan pas één tranche van zestig miljoen US dollar is ontvangen. Eind juni krijgt Suriname een nieuwe kans.

Tekst Armand Snijders

Beeld CDS

Ondanks het eeuwige optimisme van Santokhi was voor vrijwel iedereen op voorhand al duidelijk dat er deze maand nooit groen licht zou komen vanuit het hoofdkantoor van het IMF. De onderhandelingen over hervatting van de betalingen uit de lening van 690 miljoen US dollar verliepen uitermate moeizaam. Er is zelfs een periode geweest dat er helemaal geen onderhandelingen plaatsvonden. Maar desondanks hield de regering vol dat deze maand aan de eisen van het IMF zou worden voldaan.

“Santokhi heeft er herhaalde malen op gehamerd hoe belangrijk hervatting van betaling van de tranches is”

Immers, de begroting 2023 is goedgekeurd en de belasting over de toegevoegde waarde (BTW) is per 1 januari  – weliswaar slecht voorbereid en chaotisch – ingevoerd. Dus niets kon de goedkeuring meer in de weg staan, zodat Suriname na de eerste twee tranches die vorig jaar zijn ontvangen, ook de volgende zou kunnen krijgen.

Maar de Ware Tijd heeft in de afgelopen maanden regelmatig geschreven over alle andere voorwaarden van het IMF waar Suriname nog niet aan heeft voldaan. En waar de regering eigenlijk niet aan wil voldoen, dus die zijn vanuit de Combé ook nooit genoemd, onder het mom dat men in ieder geval in Suriname niemand wakker wilde maken. Wel is bekend dat het land op eigen verzoek allerlei subsidies zou afbouwen. Daar is het IMF uiteraard mee akkoord gegaan. Maar de regering houdt zich daar zeer selectief aan.

Subsidie SLM

De beleidsmakers hebben er geen enkel probleem mee om de subsidies voor elektriciteit, water en brandstof af te bouwen en de gevolgen daarvan vooral af te wimpelen op de burgers en de ondernemers. Maar tegelijkertijd worden andere subsidies voor prestigeprojecten van de regering doodleuk gehandhaafd of zelfs verhoogd.

Het meest opvallende voorbeeld is de Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM), waar Santokhi de laatste jaren miljoenen kostbare US dollars in heeft gepompt om haar overeind te houden. En waarvoor ondanks de schulden van bijna honderd miljoen US dollar onlangs toch voor heel veel geld twee toestellen zijn geleased op kosten van de staat.

Dit is één van de zaken die naar verluidt veel kwaad bloed heeft gezet bij de leiding van het IMF. Maar de regering heeft die kritiek naast zich neergelegd. Die klopt zichzelf alleen maar op de borst dat ze de noodlijdende maatschappij toch maar mooi in de lucht heeft weten te houden, ook al is het gevolg daarvan dat de samenleving verder verarmt.

Sri Lanka, dat in een soortgelijk schuitje zit als Suriname, heeft maandag wel het verlossende groene licht gekregen vanuit Washington. Het IMF ging na ruim een jaar onderhandelen akkoord met een lening van drie miljard US dollar. Maar in ruil daarvoor moet de Sri Lankaanse regering onder meer hervormingen doorvoeren bij staatsbedrijven en de nationale luchtvaartmaatschappij, Sri Lankan Airlines privatiseren.

Helikopter reizen

Dergelijke eisen staan Suriname dus ook te wachten, maar daar willen Santokhi en vicepresident Ronnie Brunswijk niets van horen. Vanuit Washington is er regelmatig op gewezen dat ook andere uitgaven aan banden moeten worden gelegd. Dat het mes moet in het steeds omvangrijker wordende ambtenarenapparaat is geen geheim. Maar ook de kosten die Santokhi uitgeeft voor zijn (helikopter)reizen in Suriname, vindt het IMF onacceptabel. Ondanks dat herhaalde malen erop is gewezen dat dit niet kan, gezien alle maatregelen die ten laste komen van de samenleving, is nog niet op deze uitgaven gekort.

De regering zal, wil ze nog een kans maken bij een eventuele volgende IMF-review, eindelijk eens werk moeten maken om meer geld te innen bij de machtige ondernemers in de hout- en goudsector, die nu slapend rijk worden van de natuurlijke hulpbronnen. Dat is eveneens een harde eis van het IMF. Maar ook dat stuit op verzet omdat daarmee ook veel leden van eigen partijen en de coalitiepartners in hun portemonnee worden geraakt.

Het zegt al heel veel dat Santokhi aan vicepresident Brunswijk de opdracht heeft gegeven om die sector te ordenen en er voor de staat meer geld uit te slepen. In de wetenschap dat Brunswijk daar heel veel belangen in heeft, had hij kunnen weten dat dit nooit zou gebeuren.

Van regeringszijde was tot dinsdagavond nog niet gereageerd op het nieuwe IMF-uitstel. Maar het brengt Santokhi opnieuw in een lastig pakket. Immers, hij heeft er herhaalde malen op gehamerd hoe belangrijk de hervatting van betaling van de tranches is. De onlangs aangenomen begroting was deels op die betalingen gebaseerd. Het is onbekend of de regering een plan B achter de hand heeft. Inmiddels is wel duidelijk dat de regering zich totaal geen raad weet met het IMF.

Armand Achaibersing had in zijn hoedanigheid als minister van Financiën en Planning op 19 april tijdens de IMF/WB Spring Meetings in Washington een ontmoeting met Kenji Okamura (tweede vanuit links), deputy managing director van het IMF. Daarbij waren aanwezig CBvS-governor Maurice Roemer en Afonso Bevilaqua, executive director van de Braziliaanse landengroep.