Een dialoog is een communicatievorm die grote alertheid wekt bij betrokken partijen.
Het is daarom geen vanzelfsprekendheid. Willen we een echte dialoog dan zullen we daar bewust aan moeten werken, bewust bepaalde vaardigheden moeten ontwikkelen, leren van onze fouten … en opnieuw proberen. Bewust!
Uit het bovenstaande blijkt, dat niet iedereen op ieder ogenblik in dialoog kan treden. Het is bijvoorbeeld niet mogelijk een dialoog te voeren met iemand die door geneesmiddelen verdoofd is of met iemand die door hevige emoties wordt ‘bezeten’. Evenmin met iemand die door een sterke overtuiging ‘verdoofd’ is of door vooroordelen wordt ‘bezeten’.
Op dat ogenblik kan die persoon niet meer luisteren of de mening van de ander ernstig nemen. De neiging ontstaat om te twijfelen of de ander wel voldoet aan de voorwaarden om deel te nemen aan zo een dialoog.
De basisvoorwaarde om deel te nemen aan een dialoog is een innerlijke voorbereiding:
– zich open stellen voor de ander,
– bij zichzelf gevoelens van sympathie of antipathie herkennen en erkennen, zodat die de dialoog in mindere mate kunnen belemmeren ,
– luisteren naar de innerlijke stem: Wilt u wel echt een dialoog voeren?
– bereid zijn om de gevolgen van de dialoog te aanvaarden.
(Bron: Francis Gastmans -Dialogue Learning Centre)
Na het bovenstaande te hebben voorgehouden, zouden wij kort kunnen zeggen: Regering case closed. De voorwaarden voor het houden van een dialoog zijn in Suriname voorlopig niet aanwezig.
De DOE partij laat het echter niet hierbij. Ze weet dat leiderschap veel meer vereist, dan slechts vaststellen wat goed of fout is. Leiders moeten, op basis van onderzoek, durven de sterke en zwakke kanten bloot te leggen en nieuw perspectief te scheppen. Wij vinden dat een collectieve verantwoordelijkheid aan de dag gelegd moet worden om voor Suriname in het algemeen en de directe nabestaanden, het beste eruit te halen. Hoe pijnlijk het klinkt, de werkelijkheid is, dat ook de vermoedelijke daders het beste voor zichzelf eruit zullen proberen te halen.
Welke stappen zijn reeds genomen?
Na bijkans dertig jaar blijkt dat opeenvolgende regeringen onvoldoende serieus en actief betrokken zijn geweest bij het vinden van een nationale oplossing. Verder dan sympathie en politieke steekspelletjes zijn wij niet gekomen. De eigen, dappere initiatieven van de families, zijn mede door deze houding, uiteindelijk gestrand. Zo worstelt de Republiek Suriname met één van de moeilijkste dilema’s uit haar geschiedenis. Wat de DOE partij betreft, mogen wij als natie dit niet langer voor ons uitschuiven. Onze kinderen moeten zien welke serieuze stappen genomen- of niet genomen zijn. Het moet voor hen een leermoment worden niet een hebi die wij achterlaten.
Waarom zijn wij op dit punt beland?
Omdat zowel ons bestuurs- als rechtssysteem doorkliefd zijn van op nalatigheid of naiviteit gebaseerde missers.
Tot deze missers behoren;
1- Afwezigheid van het Constitutioneel Hof, waardoor de rechtszaak van de families niet op bevredigende wijze verloopt en wij als samenleving op dit punt al enige jaren in het ongewisse zijn. Opeenvolgende regeringen hebben nagelaten om de grondwet op dit punt na te leven of hebben zich onvoldoende ingespannen om dit instituut in te stellen en te laten functioneren.
2- Het feit dat personen die betrokken zijn bij dit strafproces geen enkele wettelijke belemmering ondervinden om zich een weg te banen naar het bestuurscentrum waar zij de touwtjes in handen hebben gekregen
3- Het feit dat met dit nationaal vraagstuk lange tijd politiek is bedreven, totdat het door de politiek is ingehaald en delen uit onze volksvertegenwoordiging een reddingsboei in de vorm van een amnestiewet hebben geformuleerd en goedgekeurd. De door hen beoogde vrede en rust is helaas uitgebleven, ook al ontkennen zij dat. Rust en vrede zijn immers geen zaken die zich op commando van mensen aandienen. Ze zijn eerder het gevolg van wederzijds respect, transparantie en ethisch correct handelen
4- Het feit dat een initiatief om te komen tot dialoog wordt genomen in een sfeer waar geen vetrouwen is, vanwege het van te voren afkondigen van de amnestiewet,
door personen die deel van het probleem zijn.
door personen die vol zitten met vooroordelen over de andere partij.
door personen die geen haast maken met de grondwettelijke vereisten zoals instelling van het Constitutioneel Hof.
5- Het feit dat tussen de groepen voor wie de dialoog sessie bedoeld is ongelijke machtsverhoudingen bestaan en het vertrouwen afwezig is.
Al het voorgaande in overweging genomen hebbend , laat de DOE partij
– een krachtig protest horen tegen de gang van zaken, zoals zij dat ook in een eerder stadium heeft gedaan.
– roept zij de regering op om die instituten in te stellen, die het mogelijk maken dat alle burgers hun recht optimaal kunnen beleven
– adviseert zij de regering om naar personen en/of instanties uit te kijken die wel het vertrouwen van alle partijen genieten indien zij willen dat serieus gebruik gemaakt wordt van de mogelijkheid om een dialoog op te starten.
Paramaribo, 28 februari 2014
De Partij voor Democratie en Ontwikkeling in Eenheid