Er is veel strijd in de wereld. Mensen lijken zich erin te hebben berust dat conflicten alleen door middel van strijd opgelost kunnen worden. Communiceren, lost nog zelden wat op. Men is wel zo verstandig geweest om wereldwijd afspraken te maken over het voeren van oorlog. In een ideale wereld zou iedereen zich eraan houden. Jammer genoeg worden deze regels vaak geschonden bijv. Poetin die toch burgerdoelen aanvalt.

Ik denk dat we rustig kunnen aannemen dat er altijd oorlog zal zijn omdat er altijd mensen zullen zijn die hongeren naar macht, alleenheerschappij en onderdrukking. Landen voelen zich daardoor zenuwachtig en gaan zich daarom goed bewapenen. De een probeert de ander in oorlogsmaterieel en het trainen van soldaten te overtreffen. Het gevolg is een wapenwedloop. 

Een manier om die onzekerheid van landen te verkleinen, is om bondgenoten te zoeken.(VN en Europese unie) Het probleem is echter dat niemand voor de volle honderd procent er zeker van kan zijn of een bevriend land eerlijk spel speelt. Er wordt samen vergaderd en beloften gedaan en toch blijkt achteraf vaak dat landen hun eigen agenda hebben. Het wantrouwen onder landen is erg groot en dat verkleint de kans op een vreedzame wereld.

Dit wantrouwen bij de landen onderling is te vergelijken met de wantrouwige sfeer in Suriname. Net zoals landen bondgenoten zoeken, om zekerheid en veiligheid te creëren, zoekt elke regering die zekerheid in de coalitie. Echter ook hier kan de regering niet voor de volle honderd procent rekenen op zijn coalitie. Er is geen vertrouwen onderling. Men valt elkaar openlijk of in het geniep aan. Steeds op je hoede moeten zijn voor mensen met wie je moet samenwerken, kan nooit goed uitpakken.                                                                                                             

Vroeger waren er eerlijke verkiezingen en eerlijke uitslagen. Het volk  accepteerde de politieke partij die had gewonnen. De verkiezingen verlopen nu anders. Het is niet meer zo dat burgers rustig naar de stembus gaan om met gezond verstand hun stem uit te brengen. Ze worden omgekocht met geld en spullen, men brengt nu dus zijn stem uit op basis van omkoperij en eigen belang. Een politicus die stemmen heeft binnen gehaald door mensen en hele dorpen om te kopen, verkrijgt dus de stemmen niet op basis van zijn visie en programma, maar op basis van omkoperij. En alleen mensen met veel geld(drugs) kunnen zich deze aanpak permitteren. Het gevolg is dat het land wordt geleid door corruptie. Het gros van het volk leent zich jammer genoeg voor omkoperij. Zo krijgt men nooit een eerlijk en helder beeld van wat het volk echt wilt. 

Men zal tijdens de verkiezingen altijd zeggen dat ze verbetering en vooruitgang willen brengen, maar in werkelijkheid zijn ze er slechts op uit om gemakkelijker hun eigenbelang te kunnen dienen. Voting is a right, but also a method used to determine which politician was most able to brainwash you.

De wortel van dit kwaad is hebzucht. Vanaf enkele mensen hebben ontdekt dat het heel gemakkelijk is om met behulp van hun hoge functie van het land te stelen en te frauderen, verlopen de verkiezingen met veel strijd en oneerlijke handelingen. Men wil kost wat kost aan de macht komen om zich te verrijken en dat gebeurt door zich grond en inkomstenbronnen van het land toe te eigenen. De een gunt de ander die kans om zich te verrijken niet en zo ontstaat er strijd en wantrouwen onderling. 

Net zo als landen zich bewapenen om mogelijke aanvallen te kunnen afweren, zo bewapenen politici zich met (smerige)trucs om de ander te verslaan.

Het gevolg hiervan is dat er altijd een gespannen en wantrouwige sfeer in de samenleving voelbaar is en het volk zich continu afvraagt, wie die oorlog zal winnen. 

Zowel wel bij oorlog tussen landen als bij partijen onderling, is het volk altijd de dupe. De enige manier om die gespannen sfeer uit de samenleving te laten verdwijnen is om weer integriteit, normen en waarden in de samenleving te planten. Gebrek aan transparantie leidt tot wantrouwen en een gevoel van onveiligheid. Dus ook transparantie kan zijn steentje bijdragen om het wantrouwen weg te nemen.                    

Tenslotte, een regering moet altijd kunnen rekenen op de backing van zijn coalitie. Alleen een sterke en betrouwbare coalitie kan de pijler van rust en vertrouwen zijn, waarop een land kan bouwen aan welvaart en stabiliteit. Deze taak ligt in handen van het volk.                                                             

“The true soldier fights not because he hates what is in front of him, but because he loves what is behind him.”

Josta Vaseur