Mensen met een beperking verschillen alleen op het gebied tot waar die beperking hen beperkt op het functioneren ten opzichte van mensen zonder een beperking.

Voor het overige komen alle behoeften bij deze groepen overeen. Zo ook de seksualiteit. En juist vanwege hun (vaak verstandelijke) beperking gaan ze anders om met de natuurlijke seksuele prikkels. Bijvoorbeeld door zichzelf te willen bevredigen, ongeacht of er andere personen in de buurt zijn of iemand onbewust als doelwit te gebruiken. Ouders, verzorgers, begeleiders en anderen weten vaak niet altijd hoe hiermee om te gaan.

Min of meer is dit bekend, vandaar dat het Medisch Opvoedkundig Bureau (MOB) in samenwerking met Stichting Down Syndroom Suriname (SDSS) een bijeenkomst voor deze doelgroep organiseerde met als onderwerp: ‘Seksualiteit bij mensen met een verstandelijke beperking’.

De inleider was Kenneth Slijngard, arts bij Stichting Lobi die in een vlotte en duidelijk te volgen presentatie aangaf dat de mens met een beperking ook normale seksuele behoeften heeft. De behoefte voor zo een bijeenkomst bleek groot te zijn, te beoordelen naar de volle zaal van ‘De Mantel’.

Iedereen deelt de mening dat ook deze groep mensen de ruimte moeten krijgen hun seksualiteit te beleven. Toegegeven werd dat het met deze groep moeilijker is om de bestaande Surinaamse taboe over seksualiteit in gezinnen te spreken, te doorbreken. Die bewustwording is noodzakelijk om samen te werken aan het draaglijker maken van het leven voor de mens met een beperking, kwam naar voren.

Het bericht “Ook mensen met beperking hebben seksuele verlangens en rechten” verscheen eerst op GFC Nieuws.