PARAMARIBO, 11 nov – Wat ook waar mag zijn over de toekomst van Shirley Sitaldin als minister van Onderwijs & Volksontwikkeling, het onderwijsproces mag niet het kind van de rekening worden. Het vervelende is dat het juist wel die richting uit dreigt te gaan. De aanstelling van Sitaldin eerder dit jaar, was bedoeld als boodschap. Het ministerie moest gedepolitiseerd worden, heette het. De hoofdverantwoordelijke voor het verloop van het ondewijsproces werd een politiek niet betrokken persoon, als vervanger van de politics pur sang, Raymond Sapoen.

Anders dan waarschijnlijk de hoogste politieke bazen, wist de samenleving totaal niet wat te verwachten. Wat Sitaldin in huis had aan kennis en ervaring en van waar de voorkeur, is tot vandaag een raadsel. Wat menigeen toen al voorspelde, was dat het experimenteren op Onderwijs & Volksontwikkeling alles behalve achter de rug was. President Bouterse versterkte het vooruitzicht, toen hij beweerde dat meerdere ervaren personen zich hadden aangemeld. De keus viel op een ander. En alsof de duvel ermee speelde, was het vrijwel meteen rotzooi. Het doorgaans onzichtbare personeel op het ministee kwam in beweging. Sitaldin werd gebrek aan sociale vaardigheden verweten.

Op elk ander ministerie was dit misschien met enig schouderophalen achter de rug te laten. Maar niet op Onderwijs & Volksontwikkeling. En eigenlijk was toen al te voorspellen dat er nog meer zat aan te komen. De politiek lijkt de buik vol te hebben, maar had beter moeten weten. Hiermee itegelijk gezegd dat Shirley Sitaldin niets te verwijten valt als er boven haar wordt gegromd. Het ministerie van Onderwijs & Volksontwikkeling is bij uitstek ongeschikt voor experimenten. Suriname heeft in alle opzichten veel in te halen op onderwijsgebied. Zolang dit doordringt en inbakt, zal het met deachterstand van kwaad tot erger vervallen.