INGEZONDEN- Onopvallend leunend tegen een bestaand pand, staat op de hoek van de Kasabaholo weg en de Priscillastraat een klein kraampje. Menig verkeersdeelnemer zal zonder dat het hem of haar is opgevallen hier voorbij zijn gereden. Op een reclamebord dat voor de kraam geplaatst is, staat geschreven dat er oliebollen en pannenkoeken verkocht worden. Niet direct een aanduiding waardoor men bovenop de remmen gaat staan. Er zijn immers zoveel oliebollen en pannenkoeken verkoopplaatsen in Paramaribo.

Oliebollen zijn een typische Nederlandse lekkernij die met de jaarwisseling worden gegeten. De laatste decennia is deze traditie uitgebreid met het bakken van appelflappen en ananasflappen, maar de oliebol blijft de topper waar het omgaat. Een jaarwisseling zonder oliebollen is wat Nederland betreft vrijwel ondenkbaar.

Het is dan ook niet te verwonderen, dat er in die periode wedstrijden worden georganiseerd wie er de beste en lekkerste oliebollen bakt. Dit gebeuren wordt breeduit in de pers weergegeven en de winnaar kan op een forse omzet rekenen, omdat men vanuit alle windstreken naar de zaak of kraam komt om de best gekwalificeerde oliebollen van het jaar in te kopen.

Als je wedstrijden organiseert, dan zijn er vanzelfsprekend ook deskundigen. Er is dan ook in de afgelopen jaren door voedingsdeskundigen veel onderzoek naar de oliebol gedaan. Bij het gewone publiek worden oliebollen gezien als caloriebommen. Maar volgens deskundigen blijkt dit eigenlijk wel mee te vallen. Wanneer we een oliebol gaan vergelijken met andere lekkernijen, die eveneens behoren tot de categorie koek en gebak, dan komen we soms tot vreemde ontdekkingen.

Zo bevat een eierkoek, die jarenlang door diëtisten als gezond tussendoortje werd gezien, 287 kcal per 100 gram en bevat dus meer calorieën dan een oliebol.

Wanneer een oliebol door een deskundige en goede bakker wordt gebakken, zou een oliebol dus eigenlijk helemaal niet zoveel vet mogen bevatten. Het vetpercentage in een oliebol blijkt dus relatief mee te vallen. Daarnaast wordt een oliebol gebakken in plantaardige olie. Plantaardige olie bestaat grotendeels uit (relatief onschadelijke) onverzadigde vetzuren. Wanneer we een oliebol vergelijken met een bruine boterham met kaas, dan komen we tot een schrikbarende ontdekking.

Niet de bruine boterham die we als gezond beschouwen, maar juist de oliebol met zijn ongezonde imago blijkt het minste verzadigde vet te bevatten.

Interessant zult u zeggen, maar mij gaat het om de smaak en dat is ook zo. Zo moeten ze zijn. Een mooie bruine korst, niet te dik. Met een ietwat glazige binnenkant, waar het vet niet uit druipt. Maar ook zeker niet te droog. Het bakproces is heel nauwkeurig, hoe korter het bakken, hoe lager het vetpercentage.

Smaak is natuurlijk erg individueel, vandaar dat er bij de beoordeling erg op de kwaliteit en het uiterlijk van de bol gelet wordt. Als groot liefhebber van dit baksel heb ik van meerdere oliebollen bakkers in de maand december hun producten mogen proeven. Een enkele keer heb ik zelfs als jurylid mogen functioneren.

Dat er smaakverschillen bestaan, is mij wel bekend. Van enkele bakkers heb ik weleens opgemerkt dat wat mij betreft ze wel het hele jaar door oliebollen zouden mogen bakken, maar kennelijk verbiedt de traditie dat.
In Suriname kennen wij deze traditie niet en kunnen we gelukkig het hele jaar door oliebollen eten.

Zover mij bekend is er hier nog geen wedstrijd geweest wie er de lekkerste oliebollen bakt. Van heel veel bakkers, zowel commercieel als privé heb ik het eindresultaat van hun oliebollenreceptuur mogen proeven. Smaak en kwaliteit heb ik steeds vergeleken met de lekkerste oliebol die ik ooit eerder gegeten had. Evenals in Nederland, worden er ook in Suriname goede en minder goede oliebollen gebakken.

Voor Suriname kan opgemerkt worden, dat de minder goede oliebol meestal het resultaat is van onjuiste olie (niet plantaardig), oude olie of dat tijdens het bakken de olie niet de juiste temperatuur had. De ideale baktemperatuur is 180 o Celcius.

Alhoewel ik vele keren langs het kraampje aan de Kasabaholo weg gereden ben, en het reclamebord zeker ook gezien zal hebben, kwam het niet in mij op om ook daar de oliebollen te gaan proeven. Een goede reden daarvoor heb ik eigenlijk niet, mogelijk “The book and its cover”. Maar ook nu weer bleek het gezegde “Don’t judge the book by its cover” op te gaan.

Vrienden attendeerden mij erop dat de oliebollen, maar vooral de gevulde oliebollen die bij dit kraampje verkocht worden, zo heerlijk waren. Enkele dagen later toen ik daar weer in de buurt was besloot ik, enigszins cynisch, hun uitspraak op de proef te stellen.

De bestelling bestond uit enkele met banketbakkersroom gevulde oliebollen en enkele klassieke oliebollen. Het gevaar bestaat dat wanneer ik de kwaliteit en de smaak van deze oliebollen zou moeten omschrijven, ik al snel in de superlatieven zou vallen. Laat mij dus kort zijn, als er een Nobelprijs voor oliebollen zou bestaan, dan zou dit product van Surinaamse bodem deze prijs met vlag en wimpel ontvangen.

Na deze eerste keer heb ik nog meerdere keren gevulde en niet gevulde oliebollen gekocht. Behalve de zeer vriendelijke bediening valt op dat de smaak en de kwaliteit van het product constant is. De prijs- en kwaliteitsverhouding is goed.

Alhoewel uit onderzoek van de Gelderse Universiteit gebleken is dat een oliebol minder verzadigd vet bevat dan een sneetje bruin brood met magere kaas en ook het aantal calorieën dat een oliebol bevat, in vergelijking met veel andere lekkernijen best blijkt mee te vallen, bevatten oliebollen naar verhouding namelijk ook erg weinig nuttige voedingsstoffen.

Hierbij kan gedacht worden aan voedingsvezels, vitamines, mineralen. Daarom geldt voor een oliebol hetzelfde als voor vele andere producten. Geniet op zijn tijd van een heerlijke oliebol, maar eet ze met mate!

Don Visbeen

Het bericht Oliebollen in Suriname … verscheen eerst op GFC Nieuws.