Als alle onderzoeksdata wereldwijd slim gelinkt zou worden, zou dat grote gevolgen kunnen hebben voor de ontwikkelingen binnen wetenschap en technologie, maar ook voor beleidsmakers.

Dat stelt een zevenkoppige groep onderzoekers van onder andere het CASRAI (Consortia Advancing Standards in Research Administration Information) donderdag in het tijdschrift Science.

Het voorstel van de groep is om een nieuw, op het web gebaseerd, data-netwerk op te zetten waarbij het doel is om onderzoekers en beleidsmakers wereldwijd hun bestaande kennis te laten delen.

Onderzoekers over de hele wereld creëren constant grote hoeveelheden data, maar al deze sets data zijn over verschillende landen, wetenschappelijke disciplines en bedrijven verspreid en ook nog in allemaal verschillende, niet uitwisselbare formaten.

Als klein voorbeeld haalt een van de onderzoekers aan dat in de ene database iemand ”David A. Smith” heet en in de andere ”D.A. Smith”. Geen mens weet dat het hier dezelfde auteur betreft.

Om zo’n netwerk te laten functioneren, moeten alle formaten gestandaardiseerd worden.

Een dergelijk netwerk zou moeten fungeren als een schil bovenop bestaande database-structuren. Het moet niet nog een complexiteitslaag toevoegen.

De grootste moeilijkheid is het bereiken van brede acceptatie en deelname aan zo’n project: iedereen moet meewerken uit alle onderzoeksrichtingen. Of het nou multinationals betreffen of gouvernementele organisaties of universiteiten.

De schrijvers van het artikel benadrukken dat niet één organisatie alleen een dergelijke infrastructuur kan beheren: alle soorten organisaties moeten daarin samenwerken.

Ze zien een sturende commissie voor zich, bestaande uit mensen van de verschillende grote data-leveranciers.

Ondanks dat er nog heel veel werk verzet moet worden voordat dit haalbaar is, menen de onderzoekers dat het de inzet waard is: ”Het model dat we voorstellen biedt enorme voordelen door het combineren van de almaar groter wordende hoeveelheden data die al beschikbaar is.”

(nu.nl)