Sinds 1 juni is dan eindelijk, na lange onderhandelingen en veel gehaal en getrek binnen het zogenoemd Tripartiet Overleg (overheid, vakbeweging en werkgevers), het minimumloon vastgesteld op SRD 20. Het minimumloon bedroeg al vele jaren slechts SRD 8,40, onaanvaardbaar voor de Raad van Vakcentrales in Suriname, Ravaksur. En die raad heeft dan ook zich tot het uiterste ingespannen om dat loon op te trekken naar SRD 20.

Minister Steven Mac Andrew van het ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken (AW&J) toonde zich na het bereikte akkoord “zeer tevreden” over “de constructieve houding van de sociale partners om tot een oplossing te geraken”.

Na het definitief vaststellen van het minimloon ontving de bewindsman op 20 juni de Nationale Loonraad voor een kennismakingsbezoek. Mac Andrew deed toen een beroep op de raad “om in goed onderling overleg en met voortvarendheid te werken aan de vaststelling van het minimumuurloon voor 2023”. Mac Andrew liet ook weten, dat een commissie wordt ingesteld die de werking van de Wet Minimumloon zal moeten evalueren. 

De Wet Minimumloon is in werking getreden in september 2019 en verplicht de minister om twee jaren na haar inwerkingtreding over te gaan tot evaluatie. De Loonraad gaf de minister de garantie dat hij later dit jaar een voorstel voor een nieuw minimumuurloon mag tegemoet zien. 

De Nationale Loonraad werd in april vorig jaar geïnstalleerd door president Chandrikapersad Santokhi en bracht zes maanden later zijn voorstel uit voor een minimumloon, gebaseerd op berekening van de commissie Armoedegrensbepaling. Dat voorstel was SRD 15,49.

Het minimumloon moet door werkgevers worden betaald aan hun personeel.

Maar, geldt dat loon voor alle werknemers en werkneemsters? Je zou denken van wel, het is immers nu door de autoriteiten vastgesteld op SRD 20.

Maar wat schetst een ieders verbazing bij het lezen van een zoveelste ‘arbeidstip’ afgelopen week van het ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken op haar Facebook-pagina. Die ‘tip’ luidt letterlijk: “Het algemeen minimumuurloon van SRD 20 is niet bedoeld voor personen die over goede schoolpapieren, competenties en werkervaring bezitten. Die verdienen uiteraard een beter loon.”

Met, andere woorden, volgens het ministerie geldt het vastgestelde minimumloon ‘uiteraard’ alleen voor personen met geen of onvoldoende diploma’s of geen werkervaring. Echter, de praktijk leert toch echt, dat velen in het arbeidsproces zonder voldoende diploma’s, competenties of werkervaring beter functioneren, hun werkzaamheden beter uitvoeren, dan werknemers of werkneemsters die over een reeks diploma’s, titels en veel werkervaring beschikken. Dus, zo ‘uiteraard’ is het niet, integendeel.

Van een ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken verwacht men niet een dergelijke, denigrerende, suggestieve en misplaatste zogenoemde ‘arbeidstip’. Het is ook niet eens een arbeidstip. Het is meer een verkapt advies aan werkgevers. 

Het kan niet vaak genoeg gezegd en benadrukt worden: het feit dat iemand niet beschikt over voldoende diploma’s en/of werkervaring, wil niet zeggen dat die persoon minder geschikt zou zijn, minder betaald zou moeten worden dan iemand die wel voldoende diploma’s en werkervaring heeft. 

Het zijn toch juist de arbeiders met weinig papieren en werkervaring die in de praktijk betere arbeiders kunnen blijken te zijn, dan hun collega’s met legio papieren en werkervaring. Minimumloon prima, maar niet gebaseerd op diploma’s en werkervaring.

PK