06 oktober zijn de scholen in Suriname officieel van start gegaan. Behalve in het binnenland. We zijn nu in de 4e week van oktober en op Kajana lopen heel wat kinderen nog de hele dag rond te lummelen!
Zijn er dan onvoldoende klassen en schoolgebouwen? Gaan de kinderen van het binnenland niet graag naar school? Niets daarvan is waar.
Op OS Makandi en op de EBG-school Kajana is telkens welgeteld één leerkracht aan het werk! En die ene leerkracht van de Kajanaschool is nu voor een week naar de stad voor een opleiding!
Hebben de kinderen hier niet al een grote achterstand? En waar blijven de andere leerkrachten? Hebben de kinderen van het binnenland geen recht op degelijk onderwijs? Zijn de kinderen van het binnenland geen volwaardige Surinaamse staatsburgers?
Waar zijn die onderwijzers? Dit is geen oproep aan de stadsmensen, maar aan de eigen bevolkingsgroep, want die kennen de taal, de cultuur en de waarden en kunnen die dan ook beter overbrengen.
De jonge afgestudeerde Saramaccanen, in het bijzonder die van Kajana, hebben een akte op zak, maar wat doen ze ermee? Kijken ze neer op hun eigen afkomst?
Wij ouders van Kajana, kapitein, basja’s, roepen jullie op: kom terug naar de dorpen en help de kinderen! De Saramaccaanse dorpsgemeenschap heeft jullie gevoed, grootgebracht en nu blijven jullie gewoon in de stad.
Hier, in het binnenland zijn jullie nodig! Kom allen terug naar jullie dorpen, en geef les aan de kinderen, gebruik wat jullie in de stad hebben geleerd om je gemeenschap te helpen ontwikkelen.
Samili Frans Dinge
Kajana, Gran Rio
District Sipaliwini