PARAMARIBO, 26 aug – Landbouwsubsidies zijn, ongeacht het type regering dat aanzat, steevast zowat de heetste brij van de politiek. Er wordt flink gedraaid dezer dagen, zoals blijkt uit de boze woorden van Badrissein Sital. De voorzitter van de presidentiële Rijstraad is ziedend op minister Hendrik Setrowidjojo van Landbouw Veeteelt & Visserij, LVV.

Het tempo waarmee de bewindsman ‘opdrachten’ uitvoert, is kennelijk veel te laag. Het kan er bij Sital niet in dat Setrowidjojo er maanden over doet om subsidie vrij te geven voor de padieboeren. Maar volgens Setrowidjojo is er geen ruimte op zijn begroting. Het geld moet apart worden aangevraagd. Overigens maakt hij er geen geheim van dat hij geen voorstander is van subsidies voor de landbouw. Padieboeren zijn zelfstandigen en moeten zich zo opstellen ook.

Het geld komt uiteindelijk toch. Dat is niet anders gegaan door de jaren heen. Het liedje is steeds weer hetzelfde. De boeren krijgen niet wat ze vragen van de afnemers. Het verschil betaalt de overheid wel, lijkt de redenering. De rijstindustrie mag dan al lang geliberaliseerd heten, de karaktertrekken zijn zoek. Ook de huidige machthebbers geven de boeren hun zin, wat tegenstribbelen ten spijt. De woongebieden van de boeren leveren parlementszetels. Dat heeft de bovenhand. Te allen tijde.