‘Wi e dede ini a film’
Tekst en beeld Jason Pinas
PARAMARIBO — De Katholieke Onderwijzersbond (KOB) kijkt na de tweedaagse actie op 16 en 17 februari nu even de kat uit de boom. De leerkrachten aangesloten bij de bond kregen – net als alle andere leden van de Fols – de instructie thuis te blijven om de regering een signaal te geven van de penibele financiële situatie waarin onderwijzers verkeren.
Voorzitter Bernice Barron windt er geen doekjes om. “De groep leerkrachten die wij vertegenwoordigen hebben het nu heel erg moeilijk. De nood van onze mensen is echt hoog. We willen, maar we kunnen echt niet meer!” benadrukt ze tegenover de Ware Tijd. Barron pleit daarom voor een koopkrachtversterking, uiterlijk eind maart.
“Zelfs op afbetaling iets kopen is bijna onmogelijk geworden voor ons”
Brief
De KOB heeft intussen al een brief met de pijnpunten gestuurd naar het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur en het Onderhandelingsorgaan onder leiding van Maurits Hassankhan. De voorzitter beseft ook dat ze voorlopig niet veel van minister Marie Levens moet verwachten aangezien de bewindsvrouw binnenkort zal opstappen als gevolg van de breuk tussen haar partij NPS en de overige coalitiepartners. “Ze heeft laten weten dat ze ons schrijven heeft ontvangen, maar ze is demissionair. We weten dat ze nu niet meer gaat onderhandelen. We wachten dus op haar opvolger”, merkt Barron op.
Ze hoopt wel dat ze met het Onderhandelingsorgaan tot een akkoord kan komen voor de koopkrachtversterking. “Ik zeg niet dat leerkrachten in luxe moeten leven, maar san du unu?” vraagt ze zich retorisch af.
Armzalig bestaan
De KOB-voorzitter stelt dat veel van haar leden een armzalig bestaan lijden. “Zelfs op afbetaling iets kopen is bijna onmogelijk geworden voor ons. Ik vind dat wij als onderwijsgevenden wel over bepaalde basale zaken moeten kunnen beschikken.” Een wasmachine, gasfornuis en koelkast noemt ze als normale goederen die een leerkracht moet kunnen kopen. Echter, met de financiële situatie is dat onmogelijk geworden voor de groep die zij vertegenwoordigt.
Radeloos
Barron zegt dat ze als voorzitter soms radeloos de klachten van leerkrachten aanhoort. “Soms bellen leerkrachten me dat ze geen busgeld meer hebben om naar het werk te gaan. Wat zeg je tegen zo iemand op dat moment? Er zijn ook collega’s die soms hun vervoer niet kunnen tanken.” Dat zijn volgens haar zaken die dagelijks voorkomen.
Ook de leerlingen hebben het moeilijk. “In de volksbuurten zie je kinderen tijdens de les gewoon slapen in de klas. Maar het kind heeft geen slaap, het kind heeft honger.” In goede tijden waren het de leerkrachten die deze leerlingen een broodje gaven. “Maar wij kunnen dat nu ook niet meer. Misschien heeft de leerkracht op dat moment zelf ook niet gegeten, hoe ga je dat kind dan helpen?”
Barron stoort zich eraan dat de regering de prijzen van goederen en diensten marktconform maakt, terwijl de salarissen niet worden opgetrokken. “Maak onze salarissen ook marktconform. Dan is het compleet. Maar zoals het nu is, wi e dede ini a film”, aldus de KOB-voorzitter.