Wat kennelijk door de filmende moeder gezien werd als een grap of een spel met haar kind, werd na publicatie van de beelden wereldwijd veroordeeld als dierenmishandeling. Ik wil niet stilstaan bij de vele veroordelingen die deze moeder na haar daad kreeg.
Wat interessanter is, is de vraag hoe de moeder op het idee kwam om dit gedrag bij haar kind te stimuleren. Wederom blijkt de noodzaak bij opvoeders om een visie te leren ontwikkelen over liefdevolle omgangsvormen, zodat deze ook overgedragen worden op hun kinderen. Het gedrag dat kinderen vertonen hebben zij meestal gezien bij de ouders.
Na alle verontwaardigde reacties is het wel duidelijk dat het mishandelen van dieren door een ieder afgekeurd wordt en ook als dit gestimuleerd wordt bij een kind. Ook kinderen worden regelmatig ‘mishandeld’ een middel dat gehanteerd wordt als strafmaatregel in de opvoeding.
Als wij onze kinderen nog steeds structureel een pakrammel geven, welke betekenis zal het mishandelen van huisdieren hebben?
Slaan, schoppen, trappen, zit ingebakken in onze opvoeding en wordt nog regelmatig toegepast in sommige gezinnen.
Ik ken nog de vele taferelen van spelen met de kat die op de één of andere manier toch altijd op zijn vier pootjes terecht komt uit mijn jeugdjaren. Het trappen van de hond, als hij dreigend op je afkomt. De kat is na de hond het huisdier waar het meest mee gespeeld werd en wij allen weten dat het er niet erg zachtzinnig aan toe ging.
Deze moeder heeft de grote fout (of juist niet) gemaakt om haar aanpak vast te leggen op de film en deze op het internet te plaatsen.
Als wij allemaal zouden besluiten om de situaties die wij zelf creëren en die wij om ons heen zien te filmen dan zouden er nog meer rellen uitbreken, omdat vele mensen ondoordacht, onbewust, onwetend, grof, wreed omgaan met elkaar en met onze dieren.
Denk terug aan de mishandeling van de zoon voor de klas door zijn vader en de mishandeling met de hoge druk reiniger. Het valt nu op dat zelf de filmbeelden van de vader voor de klas minder stof heeft doen opwaaien, maar dit is zeker niet minder ernstig.
Conclusie: Het bewust worden over de noodzaak voor structurele liefdevolle en positieve omgangsvormen binnen de samenleving is dringend gewenst.
Hoe kon het zo ver komen!
Veel ouders hebben niet bewust nagedacht op welke wijze zij het best aan kinderen de juiste vaardigheden kunnen aanleren. Ook staan ouders er niet bij stil dat kinderen het gedrag van hen kopiëren.
Het aanleren van vaardigheden valt en staat met een juiste overdracht van kennis in woord en daad. Uitleg geven en de handeling voordoen aan het kind is één van de beste manieren om kennisoverdracht te doen. Niet te vergeten de complimenten die volgen als het goed gaat of de correcties te plegen als het niet goed gaat.
Op een effectieve wijze communiceren met kinderen is zeer belangrijk zodat de boodschap aankomt. Juist deze skills zijn niet aan elke volwassene toebedeeld, waardoor ouders soms aannemen dat zij kinderen vaardigheden hebben aangeleerd, terwijl er nooit daadwerkelijk bij belangrijke onderwerpen is stilgestaan.
Vele ouders van nu hebben geen juiste overdracht gehad en hebben hun opvoedingsstijl op eigen wijze gevormd. Een voorbeeld: Ouders bezigen in bij zijn van kinderen vuile termen, het kind neemt dit over. Dan zeggen omstanders: ‘en mofo doti leki wc’. Conclusie: Wat je niet geleerd is, kan je ook niet laten zien.
De samenleving stort zich altijd met veel bombarie, venijn en beledigende uitspraken op overtreders, maar dit leidt niet tot gedragsverandering.
Laten wij de oordelen achterwege laten en deze moeder te hulp schieten en nagaan of er nog meer soortgelijke gevallen zijn. Terwijl moeder haar wonden likt kan zij best wat hulp gebruiken.
Een brief naar de samenleving zou op zijn plaats zijn waarin de moeder excuses vraagt. Dit geeft weer een ander beeld van haar.
Moeder zal dit kindje nu de juiste omgang met het dier moeten aanleren. Zij heeft een fout gemaakt en hopelijk is haar bewustwording over verantwoord omgaan met dieren drastisch verbeterd na haar eigen publicatie.
Dankzij deze beelden is eenieder nu stevig wakker geschud en alerter op hoe wij met z’n allen omgaan met mens en dier. Dit heet bewust worden!
Peggy Anijs
info@peggyanijs.com