De dag vóór Manspasi-dey oftewel Keti Koti, is op het ministerie van Arbeid door de jaren heen uitgegroeid tot een hoogtij klederdrachtshow van de verschillende bevolkingsgroepen die werkzaam zijn op het ministerie.

Minister Soewarto Moestadja heeft deze gelegenheid aangegrepen om zijn personeel een hart onder de riem te steken. De eenheid die gevormd wordt door de diversiteit van de verschillende bevolkingsgroepen in ons land, ziet de bewindsman als de voornaamste kracht van Suriname om binnen afzienbare tijd de economische crisis waarmee het land te kampen heeft, gezamenlijk te beheersen.

Keti Koti heeft een historische betekenis voor het ministerie van Arbeid. Na afschaffing van de slavernij in 1863, begon de ontwikkeling van de vrije arbeid in Suriname die uiteindelijk na ongeveer 100 jaren heeft geresulteerd in de instelling van het ministerie van Arbeid.

De instelling van het ministerie heeft weliswaar lang op zich laten wachten, maar dat heeft de nakomelingen van de slaven en de contractarbeiders niet weerhouden voor zichzelf op te komen.

Al in het jaar 1900 was te merken dat er vanuit de werkende klasse een opkomende belangstelling ontstond voor het politiek gebeuren. Werkenden werden steeds mondiger. Het collectivistisch tijdperk in Suriname werd daarmee ingeluid.

Vakbonden werden opgericht en kregen inspraak in de besluitvorming van primaire -en secundaire arbeidsvoorwaarden. Dit zou niet van een leien dakje gaan. De koloniale overheid en toenmalige werkgevers dulden in die dagen geen vakbeweging. De opmars van de vakbeweging is daarmee begonnen en het instellen van een ministerie van Arbeid dat moest zorgen voor arbeidsrust werd steeds reëler.

Op 27 januari 1970 werd het ministerie ingesteld en sindsdien is er een significante verbetering te zien in de arbeidsverhoudingen en arbeidsbescherming in ons land.(GFC)