Ik las de artikelen van Jan Gajentaan met heel veel plezier, maar zijn laatste artikel stemt mij droevig. Zijn analyse over ABOP spreekt boekdelen en dan in het bijzonder het gedrag van de voorzitter. Terwijl de partij de beschikking heeft over een wetenschappelijk bureau.

Blijkbaar wordt de voorzitter verkeerd geïnformeerd c.q. geadviseerd. Zijn populistische optreden overschrijdt de grenzen van ethiek in bestuurlijke organen. Daarbij is de vormgeving van communicatie in relatie met het politieke programma naar de achtergrond verdwenen.

De kans dat ABOP dan ook wederom in de machtscentrum zal terugkeren na 2015 is dan ook zeer klein. Niet dat dit negatieve ontwikkelingen zal hebben voor het binnenland, maar dat dit typisch een voorbeeld is van de opkomst en ondergang van een partij.

Dit doet mij denken aan de zogenaamde binnenlandse oorlog. Ik heb nog op mijn netvlies dat in een TV -programma en tent was te zien met tapijt en overal blikken Heineken. Ook het interview tijdens het WK van een Junglecommando bevelvoerder behangen met gouden kettingen. De tijd zal het leren, maar het zou mij verbazen als de intellectuelen onder de binnenlandse gemeenschap hun stem zullen uitbrengen ten gunste van ABOP.

Robbie Mohansingh