Tijdens de viering van het 24 -jarig bestaan van de ABOP, heeft de voorzitter van de partij in de persoon van dhr. R. Brunswijk o.a. geld onder de aanwezigen verdeeld.
Er kwamen reacties uit de samenleving van mensen die deze handeling afkeuren. Sommigen zijn de mening toegedaan dat die handeling geldverspilling is en dat het beter is om dat geld te doneren bij een sociale instelling. Weer zijn er anderen die vinden dat hij mensen niet moet geven, maar dat hij de mensen moet leren om zelf in hun eigen behoeften te voorzien.
Ik wil beginnen om te zeggen dat eenieder vrij is om zijn eigen mening te ventileren. Dus maak ik gebruik van deze gelegenheid om ook mijn mening te ventileren.
Mensen gebruiken hun geld voor verschillende doeleinden. We gaan ervan uit dat de mens zijn geld op de eerste plaats gebruikt, om te voorzien in zijn eerste levensbehoeften. Daarnaast wordt het geld ook gebruikt voor vertier, vermakelijkheid, of voor iets om de eigen innerlijke mens tevreden te stellen. Om het laatste te realiseren, doneren sommigen, anderen trakteren enz.
Ik heb niet de indruk dat dhr. R. Brunswijk geld verdeeld onder de aanwezigen met de bedoeling om hun in hun eerste levensbehoeften te voorzien. Op dat moment is het iets meer om de aanwezigen te trakteren. Wie zou nou niet getrakteerd willen worden? Wie zou niet getrakteerd willen worden, op een geldsbedrag of op een andere benodigdheid.
Overal zijn er voorbeelden waar aanwezigen getrakteerd worden. Zo wordt er tijdens activiteiten van Telecom providers getrakteerd op belkaarten en mobiele telefoons, het geven van kerstpakketten enz.
Ik heb weinig tot geen mens gehoord die een mening heeft uitgesproken tegen die traktaties.
Waarom is het goed wanneer anderen het doen en verkeerd wanneer dhr. R. Brunswijk het doet. Wordt er met twee maten gemeten of zijn de afkeuringen ondoordacht? Ik zal het laatste maar moeten aannemen.
We moeten proberen om de zaak zo objectief mogelijk te bekijken en om onderscheid te kunnen maken tussen de partijleider en de parlementariër.
Dhr. R. Brunswijk is in zijn hoedanigheid als parlementariër ten dienste van het volk en levert in die hoedanigheid zijn bijdrage om het land en volk vooruit te brengen. Via de beschikbare kanalen geeft hij zijn kracht om de mensen te helpen zodat zij zelf voorziend kunnen zijn.
Vrijgevigen die niet veel hebben om te geven, geven weinig en vallen dan niet op. In zijn hoedanigheid als partijleider en sociaalmens, houd hij ervan om te geven, hij is een vrijgevig mens. Hij is gezegend met veel en geeft daarom ook veel. Of is het omgekeerd? Hij geeft op zo een grote schaal dat het opvallend en bespreekbaar is geworden.
R.A.L