Na het vergaan van de suikerplantage Waterloo in 1969, hadden wij niet kunnen bevroeden dat na zestien jaar de enige overgebleven suikerplantage Mariënburg hetzelfde lot zou ondergaan. Onze studenten op school leren wij nog steeds dat Suriname een groot aantal plantages gehad heeft. Toen de Zeeuwen in 1667 Suriname op de Engelsen veroverden, waren er, volgens een Engelse kaart, 178 plantages. Ruim een eeuw later, in 1785, was het aantal gestegen tot 591, waarvan er 432 landbouwproducten exporteerden; de rest van de plantages produceerden voedsel voor de Surinaamse markt.

Volgens de Encyclopedie van het Nederlandse West-Indië was het beschikbaar areaal van de plantages Zoelen en Mariënburg 2709 ha in 1914. Hiervan was slechts 1303 ha in cultuur. In dat jaar werd 1.223 ha geoogst en de opbrengst was toen 7.383 ton suiker. In dat zelfde jaar hebben Hazard en Waterloo gezamenlijk 4.117 ton suiker geproduceerd. Anno 2009 moeten wij uit de literatuur vernemen hoeveel suiker de suikerplantages Waterloo en Mariënburg geproduceerd hebben.

Zowel Guyana als Suriname hebben om en bij dezelfde historische ontwikkeling doorgemaakt. De slavernij, de plantages en de immigratie. Zo kunnen wij deze rij verder aanvullen met een aaneenrijging van gelijksoortige gebeurtenissen. Guyana is nog steeds een belangrijk suikerexporterend land, terwijl Suriname elke korrel suiker moet importeren. Velen hebben hun leven verloren op deze suikerplantage Mariënburg. Zij die een bezoek brengen aan deze ‘verschroeide aarde’, kunnen getuigen zijn van de monumenten die ons terug brengen naar het verleden. Volgens velen vult geschiedenis ons maag niet, maar een volk dat haar eigen geschiedenis niet kent, is gedoemd ten onder te gaan.

De periode 1975 tot heden

Er is veel te schrijven over de suikerplantage Mariënburg, welke eens eigendom was van de Nederlandse Handels Maatschappij. De oude herinneringen voor velen die daar geboren en getogen zijn, spreken boekdelen. In de jaren 1975 is de toenmalige minister president van Suriname H.A.E. Arron met een grote delegatie naar Mariënburg geweest om de arbeiders te stimuleren om zich niet te schamen om riet te kappen. De heer Arron had goede bedoelingen met Mariënburg. De bekende uitspraak van de minister-president Arron; “koti cane a no sjeeng”, is lang in onze hersenen gebleven. Op 25 februari 1980 hebben Surinaamse militairen met alle ondersteuning van de Nederlander Valk de macht in Suriname overgenomen. De zogenaamde revolutionairen waren niet de echte revolutionairen. De maskers zijn nu gevallen. Men heeft verraad gepleegd tegenover het weerloze Surinaamse volk. Deze periode van revolutie heeft Suriname niet goed gedaan. De afgang van Mariënburg is toen in een versneld tempo ten onder gegaan. Na 1985 is er geen korrel suiker meer geproduceerd op deze plantage. Een belangrijke economische poot van het district Commewijne is toen afgezaagd.

De huidige stand van zaken Enkele jaren terug was N.V. Prochem (de sterke man in Suriname was drs.Soewarto Moestadja) in onderhandeling om Mariënburg over te nemen en deze om te zetten in een oliepalmbedrijf. Elke koe van zondag weet dat Mariënburg van de overheid is. Het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij is er een grote voorstander van om de agrarische activiteiten te stimuleren in Suriname. Een Nederlands bedrijf is bereid om in Suriname te investeren. Zulke gelegenheden moeten wij niet voorbij laten gaan. De huidige projectdrager is met zoveel macht beladen, dat de minister van LVV deze meneer niet tot andere gedachten heeft kunnen brengen.

Een democratisch gekozen regering heeft voor een projectdrager moeten zwichten. De minister van LVV heeft de ondersteuning van het parlement, maar toch heeft de minister de projectdrager niet klein kunnen krijgen. Noodgedwongen moest N.V. Prochem uitwijken naar het district Marowijne. Het was een grote teleurstelling voor de Commewijners.

Wij moeten kijken naar de toekomst van dit bedrijf. De projectdrager, tevens consultant, heeft een droomrapport geschreven en geen enkele nationale en internationale financierder heeft geloof in dit droomverhaal. De projectdrager van Mariënburg krijgt alle ruimte om rustig zijn gang te gaan. De laisserfaire mentaliteit is onze nekslag. Niemand en ook niemand kan ons nu vertellen wat de toekomst van Mariënburg zal zijn. De minister van LVV kan geen zinnig antwoord geven, de president en de vice- president zwijgen in alle talen. De voorzitter van de PL geeft alle ondersteuning aan de projectdrager.

In troebel water goed vissen Als deze democratisch gekozen regering de ontwikkelingen op Mariënburg op haar beloop laat, ziet de toekomst van deze plantages er niet rooskleurig uit. Uit bronnen van Commewijne hebben wij vernomen dat de projectdrager zand van Mariënburg verkoopt aan een aannemer op Meerzorg. Hij heeft een terrein van Mariënburg verkocht voor US$ 50.000,00 aan de ondernemer Ewald A. De ondernemer kan zijn papieren (beschikking) nog steeds niet krijgen. Op de minister van LVV wordt een dringend beroep gedaan om deze ‘duistere’ zaken tot de bodem te laten uitzoeken.

Men mag geen roof plegen met staatseigendom. Verder hebben wij ook vernomen dat deze projectdrager mensen toestemming geeft om huizen te bouwen op Mariënburg (domeingrond), terwijl dit slechts een bevoegdheid is van de minister van ROGB. Wij horen vaak mensen schreeuwen in het parlement, maar over het parastataal bedrijf Mariënburg wordt er geen woord gerept.

Wij horen nooit van onze volksvertegenwoordigers over de toekomst van Mariënburg. Wij willen ontwikkeling hebben; wij willen vooruitgang hebben en wij willen nogmaals welvaart en welzijn hebben voor dit land en dit volk. Op de volksvertegenwoordigers van Commewijne wordt een beroep gedaan om bij de eerstvolgende begrotingsbehandeling de kwestie Mariënburg bespreekbaar te maken. De Surinaamse gemeenschap wil weten wat met Mariënburg gaat gebeuren. De tijd van rotzooi van een meneer moet ophouden.

Mariënburg, de groenteschuur van Suriname?

De president moet onmiddellijk ingrijpen en Mariënburg maken tot de groenteschuur van Suriname. Alle beschikkingen van de projectdrager moeten ingetrokken worden en Mariënburg onderbrengen bij het Ministerie van ROGB. Sommige mensen vragen zich af wie de baas van Mariënburg is. De minister van LVV of de minister van ROGB of de projectdrager of de president van het land?

Hardeo Ramadhin

In de rubrieken ‘Ingezonden/ Aangeboden’ stelt GFC Nieuws een ieder in de gelegenheid om een eigen mening of visie te geven op alle actuele ontwikkelingen en/of relevante onderwerpen. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de visie en/of de mening van de redactie.  De redactie heeft het recht om de stukken wel of niet te plaatsen, in te korten of te redigeren, zonder de mening en/of visie van de inzender aan te tasten. Er worden alleen stukken geplaatst die behoudens een ieders verantwoordelijkheid voldoen aan wat gesteld wordt in de Surinaamse wetgeving.