Volgens een op 4 juni jl. verschenen artikel van de econoom Fernando Menéndez van de Cordoba Group, is prijscontrole op basisgoederen geen oplossing voor inflatie. In dit artikel gaat de econoom in op het economisch beleid van president Chávez van Venezuela. De inflatie in Venezuela behoort tot de hoogste wereldwijd en bedraagt momenteel ongeveer 29% per jaar. Veel goederen zijn onbetaalbaar geworden, zo kost een fles water er ongeveer 15 dollar.
Menéndez zet uiteen dat President Chávez de schuld voor de inflatie legt bij de markt. De oplossing van Chávez is: de prijs van zeep en shampoo, toiletpapier, tandpasta en een groeiende lijst van andere basisgoederen onder prijscontrole stellen. Volgens de Venezolaanse president is dit bedoeld om “mensen te beschermen tegen het kapitalisme.”
Volgens de econoom kunnen prijscontroles nooit een oplossing zijn voor inflatie. Veel mensen nemen aan dat inflatie stijgende prijzen betekent en dat deze tot stand komen omdat bedrijven lukraak hun prijzen verhogen. Daarom redeneren zij, dat inflatie gestopt kan worden door prijscontrole.
Deze opvatting is echter onjuist, aldus Menéndez. Stijgende prijzen zijn een symptoom van de inflatie, niet de oorzaak ervan. Inflatie wordt veroorzaakt door een toename van de hoeveelheid geld die in het systeem wordt gebracht door de overheid. Stijgende prijzen zijn dus een gevolg van de inflatie en niet de oorzaak ervan. Hoe meer geld de overheid pompt in de economie, hoe lager de koopkracht van elke eenheid van de munt (een punt dat ook altijd benadrukt werd door wijlen André Telting van de Surinaamse Centrale Bank).
In Venezuela is de inflatie veroorzaakt door te hoge uitgaven van de overheid. Aangespoord door de riante olie-inkomsten van het land, ging de regering-Chávez in 2011 over tot een massaal woningbouw-programma met de bedoeling 2 miljoen huizen te bouwen voor 2018 (Misión Vivienda Venezuela). Daarnaast heeft de Venezolaanse regering nog een aantal dure sociale programma’s bekostigd in binnen- en buitenland, met name in bevriende ALBA staten.
De verwachting van de gerenommeerde bank Barclays is dat de inflatie in Venezuela voor 2013 zal stijgen tot 36 procent. Omdat de olieprijzen dalen als gevolg van economische problemen in Europa en elders, zullen de Venezolaanse begrotingstekorten de komende tijd zwaar uit de hand lopen.
Het inzetten van prijscontrole kan op de korte termijn een remmend effect hebben op de inflatie, maar volgens Menéndez heeft deze maatregel al snel tot gevolg, dat producenten en handelaren de producten die op de lijst staan gaan vermijden, aangezien zij geen winst meer maken op deze. Dit leidt op termijn tot schaarste van deze goederen, waardoor de overheid moet overgaan tot rantsoenering, hetgeen nu al veelvuldig voorkomt in Venezuela. Deze tekorten brengen nog meer schade toe aan de allerarmsten dan de alsmaar oplopende inflatie.
Menéndez benadrukt dat vrije marktwerking van prijzen essentieel is voor het verstrekken van informatie over vraag en aanbod en voor het stimuleren van de productie en handel van goederen. Inflatie en prijscontroles vervormen deze prijssignalen, waardoor de markteconomie niet meer goed kan functioneren.
Er is volgens de econoom Menéndez maar één manier om de inflatie te stoppen: het verminderen van de stijging van de hoeveelheid geld door bezuinigingen op de overheidsuitgaven. Chávez wil dat niet doen omdat het zijn populariteit bij het volk in gevaar zou brengen als hij de belastingen zou verhogen of zou bezuinigen op de sociale programma’s.
Het gevolg is dat Chávez, om “mensen te beschermen tegen het kapitalisme”, de munt devalueert, alle prikkels om te produceren vernietigt en zodoende een structureeel tekort aan goederen en diensten veroorzaakt.
Om het besproken artikel te lezen zie de volgende link:
http://www.thecordobagroup.com/2012/06/04/after-chavez-end-inflation-and-price-controls/
Jan Gajentaan
In de rubriek ‘Ingezonden’ stelt GFC Nieuws een ieder in de gelegenheid om een eigen mening of visie te geven op alle actuele ontwikkelingen en/of relevante onderwerpen. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de visie en/of de mening van de redactie. De redactie heeft het recht om de stukken wel of niet te plaatsen, in te korten of te redigeren, zonder de mening en/of visie van de inzender aan te tasten. Er worden alleen stukken geplaatst die behoudens een ieders verantwoordelijkheid voldoen aan wat gesteld wordt in de Surinaamse wetgeving.