Door de partijdigheid van sommige lieden, weten ze soms niet waar ze over schrijven en of praten. Zo wordt vaak beweerd dat wij niet “achteruit moeten kijken”. Waarom? Het leven op onze planeet bestaat uit een verleden, heden en toekomst. Als je bijvoorbeeld verandering, verbetering en of vernieuwing wil hebben, ben je verplicht naar het verleden te kijken. En vooruitgang kun je alleen maar met het verleden vergelijken om te kwalificeren en of kwantificeren. Mensen die niet achteruit willen kijken, hebben daar vaak een bepaalde berekening bij.

Men heeft bijvoorbeeld een crimineel verleden. heeft veel fouten begaan, en wil daar niet over praten (ellebogenwerk). Maar ook partijdigheid kan maken dat men niet naar het verleden wil kijken. Mensen hebben immers (persoonlijke) belangen en of behoeften, en die wil men over het algemeen veilig stellen. Als je over het verleden praat, kan hen dat buitendien in sommige gevallen in verlegenheid brengen. Mensen die partijdig zijn, kunnen vaak niet onafhankelijk oordelen, en moeten zich van commentaar onthouden, vind ik. Door flauwe gedichten te schrijven en eenzijdige partij-politieke beschouwingen te geven, help je Suriname echt niet vooruit.

Een president die voortdurend gekwalificeerde ministers ontslaat, moet zichzelf een spiegel voorhouden! Macht corrumpeert, wordt weleens beweerd. Waarom vertrekt Bashar al-Assad (1965) bijvoorbeeld niet uit Syrië terwijl al miljoenen landgenoten op de vlucht zijn, en honderdduizenden zijn vermoord? In Suriname hebben we bij de laatste verkiezingen gekozen voor leiders met een crimineel verleden. Dan moeten we zeker kritisch kijken of ze zich verbeterd hebben, en het goede voor hebben met ons land. Als bijvoorbeeld een Anticorruptiewet is beloofd bij de verkiezingen in 2010 moet die er ook komen. Toch! Echte democraten houden niet van populistische praatjes, en in het ooitje genomen te worden!

Alle mensen hebben iets goeds in zich

Ik heb als pedagoog/psycholoog ook in het gevangeniswezen gewerkt met zware criminelen. Toch merkte ik dat zij ook goede karaktereigenschappen hadden. Maar, niet iedereen! Mensen hebben soms ook psychische en of psychiatrische beperkingen waardoor ze niet altijd verantwoordelijk gesteld kunnen worden voor de handelingen en of gedragingen die ze bedrijven. Deze psychische overmacht wordt niet altijd in dezelfde mate geaccepteerd door een rechtbank omdat niet elke persoonlijkheidsstoornis evenveel aanleiding geeft voor ontoerekeningsvatbaarheid van een delict.

Mensen die na het plegen van zware misdrijven, hebben gekozen voor een politieke carrière – daar is wel degelijk iets mis mee – als men niet extra kritisch naar hen kijkt, en ook hun verleden hierin betrekt. Dat men dat niet zo aangenaam vindt, is een andere zaak!

In de geschiedenis van de mensheid zijn genoeg voorbeelden bekend van politici die ernstige criminele misdaden hadden begaan, en daarna het volk bedonderden met populistische maatregelen. Daar moeten wij niets van hebben in ons land. Ik vind het in dit verband ook onwenselijk dat ministers voortdurend door een persoon worden ontslagen die als een soort tiran fungeert. In goede democratieën verbinden mensen zelf consequenties aan hun handelen zoals laatst in Nederland de voorzitter van de Eerste Kamer Fred de Graaf zijn functie neerlegde omdat hij vond dat zijn integriteit in het geding was.

Hij had namelijk iets gezegd (had hij overigens in zijn achterhoofd gehad) rondom de kroning van – koning Willem Alexander – over Wilders. Maar in Suriname moet je mensen bijna wegbranden van de plaats die ze eenmaal hebben ingenomen. Voorbeelden hiervan zijn de zeer oude heren Venetiaan (1936) die geen consequenties heeft verbonden aan de achteruitgang van de NPS (Nationale Partij Suriname) en netjes in de DNA (De Nationale Assemblée) is gaan zitten en Nannan Panday (1928) die zelfs een presidentiële onderscheiding heeft gekregen voor zijn jarenlange bestuurslidmaatschap bij de Sanatan Dharma (al vanaf 1964), waarvan hij nu nog steeds voorzitter is.

Natuurlijk hebben ook deze heren iets goeds in zich, maar hoe krijgen jongeren een kans als zij geen plaats maken? Bovendien valt op beide heren nogal wat aan te merken als wij hun loopbaan analyseren. Maar dat ga ik nu niet doen. Wellicht een andere keer!

Goed voorbeeld doet goed volgen

Als leiders het goede voorbeeld geven, heeft dat impact op het nageslacht. Dat wij opgescheept zitten met politici die een crimineel verleden hebben, en toch gekozen zijn in het machtscentrum, hebben wij aan ons zelf als kiezers te danken. Daarom moeten wij vanaf nu realistische eisen stellen aan onze leiders. Mensen die gedichten en artikelen schrijven over leiders om hen een hart onder de riem te steken terwijl ze heel goed weten dat deze leiders willens en wetens slecht handelen, zijn niet alleen onnozel maar zeer dom, en hebben weinig goeds voor met hun land. Het zijn ook deze lieden die de vooruitgang van ons land tegenhouden, en niet alleen de slecht presterende politici.

Dat wij nu hebben gemerkt dat zowel in de jaren tachtig van de vorige eeuw ministers veelvuldig naar huis werden gestuurd door de huidige president Bouterse, en hij dit nog steeds blijft doen, drijft de vraag naar boven waarom dit gebeurt zonder daarbij enig overleg te plegen met de verantwoordelijken?

Is president Bouterse een democraat?

Wij merken dat de president de DNA nauwelijks bezoekt om verantwoording af te leggen terwijl dit het hoogste College van Staat is. Dat wil zeggen dat in dit wetgevende orgaan onder andere de wil van het volk door haar volksvertegenwoordigers wordt gevolgd, en beraadslagingen daarover plaatsvinden. Hier worden veelal wetten geïnitieerd, voorbereid en of gemaakt. Ik herinner mij nog heel goed hoe de president heel vroeg na zijn aantreden stelde dat hij niet naar die “kakere kakere” (wat doe je – wat doe je) van de fractievoorzitter van het Nieuw Front (NF) ging luisteren. Ik vond dit niet alleen racistisch en of badinerend omdat in zijn regering nauwelijks Hindostaanse ministers waren benoemd, maar ook omdat hij zeer populistisch de “Eenheidsgedachte” propageert.

Een echte democraat bezoekt regelmatig het parlement om verantwoording af te leggen alsmede te overleggen, en de voorzitter van dit college gaat onder andere democratisch en respectvol om met de leden! Als u vindt dat dit in voldoende mate gebeurt, mag u partijdige stukken blijven publiceren. Maar als u enigszins merkt dat dit niet het geval is, is het beter dat u zich van commentaar onthoudt. Daarmee zegt u namelijk ook wat!

Paul Somohardjo heeft volkomen gelijk

Wanneer nog meer mutaties plaatsvinden, heeft de leider van de partij Pertjajah Luhur (PL) gesteld een gedoogconstructie te voeren bij deze coalitie. Het einde van deze combinatie komt dan wellicht in zicht omdat Brunswijk alias Romeo Bravo hetzelfde gaat doen, is mijn verwachting. Deze leiders begrijpen dan dat democratisch regeren ook overlegmomenten kent van de coalitiepartners, en dat men niet als een machtswellusteling mutaties van ministers arrangeert.

Na de spannende besprekingen van vandaag zal wederom duidelijk worden dat ons land democratisch geregeerd moet worden, en al te nadrukkelijke partijdigheid ongepast is. Anders moet de president van ons land dezelfde consequenties verbinden aan zijn rol als de eerder genoemde heer Fred de Graaf, en zijn functie onmiddellijk neerleggen. Na vandaag weten wij daarover waarschijnlijk meer!

Robby Roeplall

In de rubrieken ‘Ingezonden/ Aangeboden’ stelt GFC een ieder in de gelegenheid om een eigen mening of visie te geven op alle actuele ontwikkelingen en/of relevante onderwerpen. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de visie en/of de mening van de redactie.  De redactie heeft het recht om de stukken wel of niet te plaatsen, in te korten of te redigeren, zonder de mening en/of visie van de inzender aan te tasten. Er worden alleen stukken geplaatst die behoudens een ieders verantwoordelijkheid voldoen aan wat gesteld wordt in de Surinaamse wetgeving.